vrijdag 30 december 2011

Realitycheck!

We discussed it over pizza: het leven is niet hele dagen sunshine en lollipops. Maar de druk om zo voor te komen is wel heel groot.
Mijn frank viel toen, daar en dan dat deze blog volop meedraait in dat 'perfecte plaatje-profiel'. Enkel de leuke momenten worden geregistreerd en het lijkt alsof we hele dagen lopen te huppelen en lachen, as if on weed.
We lachen veel hier thuis, maar geen godganse dagen. It's only a blog! Die bedenking moet je er dus zelf best steeds bijmaken. Het is geen weergave van het complete échte leven.
Dat gezegd zijnde had ik luttele dagen na die bedenking in het pizzarestaurant meteen voer voor een blogpostje over de keerzijde van de medaille.
Read on:


In de aanbieding: één Verne. Wie wil em hebben?

De voorbije dagen zijn me wat geweest! Klein beetje pure hel.
We hadden op den duur zelfs een bruin vermoeden dat dat boze kind het onze niet was. Iemand was midden in de nacht ons prachtexemplaar komen omruilen voor de uiterlijk erg gelijkende maar onbevredigbare en onhandelbare variant. Intensief en lastig jong, amai.
Ik dacht:
"Is dit het dan: moeder zijn? Is dat waar al die andere moeders het over hebben? Gaat het vanaf nu zo blijven? Wordt het ooit nog normaal? Wil ik dit wel? Waaahhh!"

Not very hot om toe te geven, maar het is de waarheid. Op één dag tijd ben ik gegaan van 'me so happy' naar 'Oh boy. Wilt gij anders efkes mijn kind vasthouden?'

Na een paar uur ga je als ouder vanzelfsprekend zelf ook wat lastig doen, vooral tegen elkaar. Nice! Aan huis gekluisterd en op geen kop meer kunnen kijken. Een pannekoekske bakken om het leed te verzachten (trusted old method geleerd van mijn moeder) is in deze feesttijden van overvloed echt geen optie! We hebben ons dan maar ondergedompeld in de wereld van Machinarium. Echt een aanrader, uren plezier!

Door stom toeval zijn we gelukkig snel uit de problemen geraakt. Ik heb Vernes aerosoltoestel willen steriliseren (of toch de toebehoren, niet het toestel zelf) waarbij ik de hele handel gesmolten heb. Tjah, proper willen zijn zeker. Exit aerosol zodus tot de volgende ochtend.
Die nacht heeft Verne voor het eerst terug normaal geslapen...slapen as in oogjes toe en meer dan een half uur rustig blijven liggen, geen paniekaanvallen, geen onrustige beentjes en geen gekrijs. De volgende ochtend bij het opstaan kregen we zelfs een glimlach en een geluidje...beeldt u in! Na drie dagen zonder was dat echt een openbaring!

Lang leve het moederinstinct en mijn beperkte maar toch toereikende medische kennis: Verne was dus niet gewoon beetje lastig van ziek te zijn zoals ik al dacht. Dat kind was gewoon compleet over zijn toeren opgedraaid van de ventolin. Hartkloppingen, kortademig, zenuwachtig, rusteloos...arm beestjen. Drie dagen lang compleet gedrogeerd door je eigen ouders!
Terwijl er door het hele land een ware ventolin-crisis woedt, laten wij voortaan ons flesje koppig in het kastje staan. Atrovent will have to do the job.

Dankbaar dat we zijn dat we terug kunnen slapen en een normaal kindje hebben! Three humbling days!


Verne bij de spekkenwinkel. Het leven is gelukkig terug efkes lollipops. Fjoew.
We hebben alsnog besloten hem toch te houden. Bovenstaande aanbieding is afgelopen. 

Bitte nicht stören

Hier wordt ernstig tekenfilmpjes gekeken.



woensdag 28 december 2011

Mercikes

Na 6 maand en 18 dagen is het er eindelijk: de bedankingskaart én meteen ook nieuwjaarswensen.
Twee voor de prijs van één!

Het familierecord hebben we ongetwijfeld verbroken, maar het zijn toch weer wat bomen en postzegels uitgespaard.


Vijgen na kerstmis

Eventjes terugkeren in de tijd!
Vrijdag 23 december waren Matijs en ik allebei al in verlof. Nog teveel dagen over op het einde van het jaar, je kent het...

*Ping* De crèche is die dag nog open...

Zo viel mijn frank op 22 december. Eens de opportuniteit geroken was het snel gefixt. Aap crèche binnen en wij op pre-christmas-date met ons winterjassen aan. Cozy!
In stad kwamen we compleet toevallig twee vrienden tegen die besloten hadden net dezelfde opvoedkundige 'fout' te maken en samen stevig waren gaan lunchen. Partners in crime located! Schuldgevoel op slag gehalveerd...
Voor la grande bouffe hebben wij niet gekozen met al die feesten op til, wij hebben onze kick elders gehaald:

De foor!




De foor is fun!

dinsdag 27 december 2011

RSV olé olé, deel twee.




Het zit op zijn longskes...naar spoed op tweede kerst dus.
Eindverdict: alle verpleegsters versierd, kot bijeen gekrijsd tijdens het aerosollen maar geen overnight stay. Al bij al valt het dus alweer goed mee!
Hierbij een kiekje op locatie. Doesn't he look fashionable while at it? All those apples a day most definitely did not keep the doctor away...

Uitbundige kerstsfeer in jan Palfijn!

maandag 26 december 2011

De kerststal, onze stijl.

Jezeken is geboren Alleluja Allo!


Den os en den ezel?

Den engel Gabriël!




 
 



 




 
  

Naar de 3 wijzen heb ik lang gezocht, maar ik ben ze niet tegengekomen.
Niet op ónze familiefeesten althans!

zondag 25 december 2011

Mewwy Chwistmus!










Kerstavond is bij ons traditioneel met zijn allen blijven slapen bij Meter Amelia. Daar komt veel eten en drank aan te pas en dus midden in de feestavond een tukje liggen doen in de zetel is hier perfect normaal en geheel niet onbeleefd. Snurking incluis!
Momenteel is het al kerstochtend dus zitten we allemaal in pyjama voor de haard tekenfilms te kijken.
Ain't that nice!




Met vreugde kunnen we u tevens melden dat we:
  • Ondanks den drank geen kater hebben.
  • De indigeste meevalt tegen alle verwachtingen in. (Met dank aan Amelia om zich op hapjesvlak toch een beetje in te houden)
  • Verne nu echt wel stabiel alleen kan zitten (whootwhoot, zie filmpje).
  • Een Ipad prima babyspeelgoed is.
  • Een Mojito-limoen-stamper met een Alessi-flessenstop op eveneens prima babyspeelgoed is. Beetje zuur maar lekker!
  • Uit de twee voorgaande puntjes kunnen concluderen dat meter Amelia's huis dan toch helemaal babyproof is!

zaterdag 24 december 2011

Dagtrippers

Geef het maar toe: de kerstvakantie draait naast familie, samenzijn en gezelligheid vooral rond cadeautjes, eten en drank.
Bovendien zijn Matijs en ik allebei een beetje supermarktkickers (in het buitenland steevast de supermarkt aandoen om het 'andere' gamma uit te pluizen, dolletjes!). Vandaar dat wij de vakantie meteen goed hebben ingezet met een donderdagavonds hypermarktbezoek: oesters, tijgergarnalen, tapenadekes en flesjes cava recht ons karreke binnen!
Eén adres voor dat alles (althans volgens onze tripstick): Auchan in Frankrijk! Betaalbaar, een boogscheut voorbij Kortrijk en lekker vers!

Verne hebben we vanzelfsprekend laten delen in onze feestvreugde en voor hem werd het een eerste kennismaking met 'het supermarktkarreke-zitten'. Een zeer geslaagd experiment! Het aapje lijkt nog belachelijk klein voor dat soort affaires, maar hij zat er kaarsrecht en dolgelukkig in! Filmpje als bewijs van zijn complete euforie volgt nog, maar het is nét iets te laat op de avond en we zijn nét iets te lui om dat nu nog up te loaden.
Foto's will have to do!






Hopla, het is dan toch gelukt om de filmpjes te uploaden!
Hieronder het geinigste voor jullie allen...



vrijdag 23 december 2011

Tie-ta-toot (h)

Continu één rood wangske, alles vollebberen en een ieniemini beetje koorts?

Wij denken dat we weten hoe laat het is...tandjes-tijd!



zondag 18 december 2011

Kikkerbilletjes

 Vrolijke Verne in bad.
Trust me...het is de moeite te kijken en geduldig te wachten tot op 1'50".


Fijne vleeswaren. Niet?
Daar mag wel een schelleke van tussen mijnen boterham.

vrijdag 16 december 2011

Poop 101

Geheel gepast mee met de actualiteit (Music for Life/ diarree/ "We give a shit") heeft Verne beslist dat het blogpostje van vandaag nog eens over kak moet gaan.
Verne gives a shit too apparently!

Dat moeder zijn soms een beetje in de stront zitten is (letterlijk, helemaal niet figuurlijk) kon je hier, hier, hier en hier al lezen. Kak is een hot item hier in Asper!

Welnu, ik heb een vraag.
Stel je voor: een zwaar accident in de broek, pamper en 99% van de prut heb je verwijderd. Dan blijft er toch altijd wat plakken in het bodytje ook. Toch?
Leken, see for yourself:

Next step is dat bodytje uittrekken...over het hoofd dus. Hoe doe je dat zonder dat alles volhangt? Rug, schouders, elleboogje, koppetje...en dan heb ik het nog niet over mezelf gehad! Alles onder de drek.
Iemand al een tactiek ontdekt? Tips? Laat maar komen!

Mijn aap eindigt steevast zo...

Enfin, dat is niet geheel waar...ik heb al geëxperimenteerd met het plakken van een vochtig doekje vanbinnen tegen de kakplek alvorens de body uit te trekken. Dat helpt wel een klein beetje, maar dat heb ik uiteraard deze keer niet gedaan want dat levert minder interessante (lees minder bekakte) foto's op voor de blog. Voor één keertje mocht Verne dus eens góed volhangen. Proper is ook maar saai.

Gelukkig is er water en zeep langs deze kant van de aardbol, met een fris en welriekend beestje als eindresultaat!

Eéntje met afgezaagd hoofd om Matijs te pesten;


En ééntje met complete kop.


Noot:
Deze blog haalt gemiddeld 100 bezoekers per dag....voor iedereen die een reactietje post ontvangt Music for Life 1€ van ons! Go for it!

woensdag 14 december 2011

2D

Een kind in leven houden lukt precies nog wel. Een plant? Not so much.

Op de vraag: "En, zetten jullie een kerstboom dit jaar?"
kan ik volmondig "Jaja"  antwoorden.
"En die naaldjes in huis dan?"
"Naaldjes? Welke naaldjes?"

En dat zonder dode boom op mijn geweten. Ha!

 See?
Het ideetje kom van hierzo.


Verne approves!

dinsdag 13 december 2011

Vuile beestjes

De kleine paté zit met RSV.

Blosje

Zijn eerste keertje ziek en het is meteen iets échts! Bah!
Voorlopig geen reden tot paniek: hij reutelt maar hij piept niet. Jeej! Blijkbaar betekent dat veel. Een ziekenhuisopname is in dit stadium dus niet nodig en we hopen dat dat zo blijft. Duimduim.

Misschien is het omdat het onze eerste keer is...maar een ziek Verneke is wel knoddig eigenlijkfeitelijk. Kleine truntjes en neutjes, enkel op mijn schouder willen slapen, pruillippetje...allemaal heel aandoenlijk. Bovendien is hij met zijn 39.4° een geheel gratis een heerlijk effectief stoofje bij het zeteltje-zitten.



*Snurk*

zaterdag 10 december 2011

Tjollen

Verne is a sucker for aandacht.
Ellenlange fotoshoots, x keer omkleden, gekke spelletjes...we kunnen ermee tjollen tot in't oneindige. Zolang hij wat aandacht (én eten van tijd tot tijd)  krijgt is het hem allemaal fine!

Meter Amelia maakt dat gretig gebruik van in het volgende filmpje....Verne leert stappen (sort of):




Of Grootva bijvoorbeeld...tsjollen tot Verne dubbel ligt van het lachen, dolle pret!
(Geluid primeert op de beeldkwaliteit, tjah.)


Tot slot voor de aardigheid nog een kiekje of drie:

6 maand oud!


Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...