vrijdag 31 augustus 2012

Aan alles komt een eind


Vandaag lijkt de zomer écht voorbij.
Verne heeft dan ook voor het eerst terug een lange broek aan.
Niet echt een nieuwswaardig feit, maar bon.
 
Wel een goede gelegenheid om wat zomerfoto's op te dissen van het warmste weekend van de hele zomer.
 
Vernes eerste zomer:
-heel veel in het zwembadje in de tuin gespeeld...echt heel veel.
-heel veel in het blootje mogen rondlopen
-heel veel geaperitiefd en mogen meeproeven
-eerste barbeque
-gezinsfietstochtjes
-voor het eerst een ijsje eten
-voor het eerst échte dieren gezien (de brielmeersen in Deinze én de gratis zoo in Rijsel...aanraders!)
-lange vakantie met mama en papa thuis.
 
Sweet!
Alle foto's by Mieke Dalle, 'De Klikmobiel'
Fotomodel: A Soetmin&Matijs-production
 
 
 


zondag 26 augustus 2012

Alpenvreugd


Matijs geniet.
En ik zie zijn piet.
 
Mwoehaha.
Sorry Verne!
Es lachen, moet kunnen.

zaterdag 25 augustus 2012

Papa

Foto by Mieke Dalle, 'De Klikmobiel'


Vandaag was de eerste van 5 dagen zonder papa. Die zit op zijn fiets ergens in de Alpen.
Het was een leuke dag maar we hebben hem toch gemist.

Op ons programma stond:
-Briefje lezen dat papa ons heeft nagelaten. Dat deed mij weinig maar mama was er erg blij mee.
-Voor het eerst een volledige croissant opsmikkelen, uiteraard in pyjama bij een tekenfilmpje.
-Gaan zwemmen. Altijd leuk.
-Met een stuk banaan mogen rondlopen boven. Heb ik ergens verstopt en mama heeft nog niet ontdekt waar. Hahaa. Spannend!
-Record dutten verbreken: 3u25min. Mama sliep nog toen ik wakker werd, dus we vonden het allebei erg deugddoend!
-Ikea! Bureautje, vingerverf en papier uitgekozen. Dat wordt knutselen...schortje kopen best.
-Mama slechts één keer gemept toen ik alweer in de autostoel moest. Uiteindelijk toch een kwartiertje achter het stuur mogen spelen. Neuten en slaan werkt!
-Huismus spelen met Anselm en Valerie op bezoek. Pleasure overload! Mama heeft luiewijveneten opgewarmd in de microgolf, wat ik gevierd heb door puree te eten voor 2.

As for mama: Pas om 22u naar bed dus hopelijk slaapt het mormel uit morgen...some me-time nu!

xx

vrijdag 24 augustus 2012

Plonssss

Het moest er nog eens van komen...het was al té lang geleden.
Als je je deze blogpost herinnert "another shitty day", weet je meteen hoe laat het is.

Hier was er nog niks aan de hand.

Hier duidelijk ook nog alles prima.


Hier gaat het vermoedelijk al mis.

En hier is het gebeurd.
 

 
Ik leer hier vooral uit dat:
-een solide drol véél makkelijker op te ruimen is dan dat liquide borstvoedings-plak-gedoe
-Verne inmiddels mooie worsten draait. Platgezeten pamperinhoud verraadt dat niet.
-kindjes blijkbaar instinctief weten dat kaka iets 'vies' is, want ondanks de enorme pret in bad luttele seconden voordien wou hij er meteen uit. Niemand heeft hem dat geleerd...
 
Hieronder een filmpje van Vernes badpret en de geamuseerde gesprekken die hij daarbij met zichzelf voert. Wees gerust, het is een 'schoon' filmpje. Geen drol te bespeuren.
 


woensdag 22 augustus 2012

Met gezwollen borst

Figuurlijk bedoeld natuurlijk, gezwollen van trots.
Alhoewel het letterlijk ook wel wat waar is, zwanger zijnde.
Maar zo'n blogpost wordt het niet vandaag.

Wat het wel wordt?
Lees, en daarna kijk.

We poetsen dagelijks onze tanden, maar eens per jaar laat je een groot onderhoud doen bij de tandarts. Logisch.
We maken dagelijks functioneel eten klaar, maar om eens écht goed te tafelen trekken we op restaurant. Ook logisch.
Zo werkt het met foto's dus ook. In deze tijden van digitale foto-apparaatjes en slimme smartphones maakt iedereen kiekjes van eigen kroost dat het een lieve lust is. Beetje instagrammen en het resultaat is aardig. Maar voor écht goeie foto's heb je gewoon een professional nodig.
Klaar als een klontje eens je ons familieportret ziet.


Foto by Mieke Dalle, 'De Klikmobiel'

























Zie ons daar nu staan. Ik ben zelf nog niet klaar met staren.
Zijn wij dat? Matijsje van de backstage van toen en just me?
Eerst collega's, dan 7 jaar niks, dan verliefde hormonenbommen en nu ineens dit...Een echt gezin.
Ouder worden is geweldig!

Ik geef er nog eentje mee van Verne alleen ook...

Foto by Mieke Dalle, 'De Klikmobiel'

Ons gezin van 3 voor altijd vereeuwigd.
Ik ben daar nu eens zò blij mee, daar staat geen prijs op.
Het is nochtans geen duur affaire, zo'n fotoshoot.
Een keertje minder op restaurant gaan en je bent er!

www.deklikmobiel.be

vrijdag 17 augustus 2012

Prik


Gewapend met dit gereedschap en pannenkoeken op het menu?
Meer aansporing had Verne niet nodig.
Hier wordt voortaan netjes met bestek gegeten!
Check maar...



Ondertussen ook op Vernes verbale menu beland:
Koek, boek, hopla en uit. Heel veel uit.

'Uit' wil zeggen: gelieve mijn hoedanigheid ten opzichte van dit voorwerp of deze situatie te wijzigen, dank u. Dat kan dus in/ uit bad zijn, in/uit de stoel, binnen/ buiten spelen, in/uit de buggy, in/uit vanalles eigenlijk.
Dat woord heeft hem vrij veel macht gegeven, want hij gebruikt het heel de dag door om perfect duidelijk te maken wat hij wil. En hij weet donders goed dat wij het verstaan.
Dat wil natuurlijk niet zeggen dat we ook akkoord gaan, maar dat heeft hij nog niet helemaal door.
Vijftig UIT's later nog steeds in de buggy moeten blijven zitten levert een lichtjes gefrustreerde Verne op. Let me tell you!

zondag 12 augustus 2012

Opdracht






2000 euro gerief cadeau krijgen komt iedereen van pas....zeker als dat gerief een bedje, een matraske, beddengoed en een commode is.

Dus wees eens volgzaam alsjeblieft en doe gewoon wat ik je vraag.
I will be forever gratefull. En kindje twee ook.
Zoals het er nu naar uitziet komt het anders tussen de strijkplank en de wasmand terecht...

Klik hierop:
http://www.zappybaby.be/nl/home/144244/win-een-babykamer/
Klik door naar stem
Typ Soetmin in het zoekvakje, vind mijn foto en duw op like!!

We hebben nog tijd tot 15 augustus middernacht.

What do you get in return?
Een voyeuristiche blik in onze vuilste kamer. Of neen, dat is het bureau, of neen, de garage, of neen, de carport...ik zal daar eens een stemmingsronde voor moeten houden precies.
Soit: take a walk op http://360.io/HJpkWm en kijkt eens deftig rond.

Changement de décor




Wil dit nu zeggen dat Verne interieurontwerper wordt later of eerder vakkenvuller?

donderdag 9 augustus 2012

Onpraktische moederlijke fouten

Het plan in mijn hoofd was om een officiële 'VERNES EERSTE WOORDJE' - blogpost te maken eens het grote moment daar was. Dat samen met het invullen van zijn boekje van Kind en Gezin, iets wat een 'goede moeder' nauwgezet doet uiteraard (ahum).

Maar dat is anders gelopen.
Verne is zo nogal tussen de soep en de patatten beginnen babbelen vind ik. Wanneer is de papapapapa overgegaan in een échte papa-aanspreking? Wanneer is de 'baba' echt mama geworden? Al die a-klanken da, pa, ma, ba...is dat nu pak, bal, dat of niet?

In chronologische volgorde is het zo gegaan:
Dada
Papa
Mama
Dat
Pak
Bal
En toen was er ineens een echt woord...AUTU! Het was een geboortecadeautje dat daar de aanleiding toe gaf...de groene pyjama van Marieke met auto's op. Geen speelgoedachtige afbeeldingen maar échte auto's.

Om dat te vieren heb ik iets geweldig stoms gedaan. Ja, stoms.
Iets wat mij nu wekelijks twee tot drie keer in de problemen kan brengen de komende x jaar.
Great.

We komen de supermarkt binnen, Verne wijst aan de inkom vrolijk het 20-frank-stukken-wiebel-autootje aan en roept uiteraard luid 'AUTU!', aangezien hij dat kan sinds een weekje. We zwaaien ernaar zoals altijd en doen vrolijk samen onze aankopen. Tot daar alles vlotjes.
-Tuturu, motherhood is a breeze-
Bij het afrekenen had ik het grandioze idee hem ook effectief in het autootje te laten zitten, alhoewel hij daar niet om vroeg. "Ik ben een toffe mama, ik." Zoiets.
Voor hem was dat ding tot dan toe een leuke autu om naar te kijken, meer niet.
Those days are forever gone.

Extreme extatische vrolijkheid was het resultaat.
Het kind is zelden zo gelukkig geweest als de 5 (!lang!) volle minuten dat ik hem in dat ding heb laten spelen. En dat allemaal zonder centje dacht ik nog vrolijk. Haha, die optie maak ik hem niet wijs...zie eens hoeveel gratis pret!




Toen bedacht ik dat ik voor het eerst sinds jaren nog eens raketjes had gekocht. Mmm. Dat smelt. Ik sta hier al 5 minuten. We moeten naar huis.
Verne er terug uitgehaald dus.

Ik dacht: Wat traantjes nu...da's normaal...efkes het kind afleiden, zo gefixed...en dan weer vrolijk verder met de dag. Not!




10 volle minuten heeft hij geschreid, een persoonlijk record. Zo lang heb ik hem werkelijk nog nooit weten blèren. We waren al terug thuis toen het ophield. Niks hielp: streng zijn niet, zijn knuffel niet...zelfs een sneetje brood hielp niet. Allez jong, eten...nooit gezien.

Mogen spelen met het afwaswater heeft uiteindelijk zijn mentale rust (en de mijne) hersteld. Phfjoew. The end.

Behalve dan dat nu pas mijn frank is gevallen dat ik het nu waarschijnlijk bij elk winkelbezoek aan mijn rekker zal hebben. Tot nu toe was samen winkelen superfun...lekker in het karretje zitten en bij alles 'da?' vragen. Leuk én leerrijk.
Worst case scenario gaat het voortaan zo: het ding zien staan aan de inkom, er niet in mogen dus heel de winkel bij elkaar schreeuwen terwijl ik stressy mijn inkopen doe. Moegetergd toegeven nà de kassa en hem in de toestand steken tegen mijn goesting, braaf 5 minuten wachten met mijn diepvriesgerief en eindigen met nog meer gekeel op weg naar huis.
Dzju.
Big mistake.

Zelf ervaring mee iemand?
Ik hou u alvast op de hoogte!

dinsdag 7 augustus 2012

Nieuws

Kerngezond maar koppig!
Geloof het of geloof het niet, het lag verkeerd! Beentjes gekruist potdicht, preuts kind.
Mijn verdiende loon zeker? Welke moeder is er nu ook zó benieuwd...


UPDATE...
Bovenstaande dateert van omstreeks 16u, maar met een njet konden we toch onmogelijk genoegen nemen. Nietwaar?

Dus na een suikerbommetje (energiekick voor de baby) hebben we onze kans gewaagd en zijn twee uur later teruggekeerd naar de gynaecoloog om er ons nog eens tussen te wurmen. Binnen de 3 minuten was het klontje geklaard!
En zo konden Matijs en ik alsnog zoals gepland ons kaartje openen op restaurant.

Aaahh. Mysterie ontrafeld, vraagteken weggewerkt!

Het wordt een...verrassing!

maandag 6 augustus 2012

Op de vooravond van...

Ik voel me alsof we morgen met de klas op ééndagse schoolreis vertrekken.
Ken je het nog?
De opwinding rond de sandwiches belegd met roerei, de sapjes uit een doosje, het portemonneetje met wat geld, timen wanneer je wat eet zodat je de hele dag toekomt, de busrit (+ kiezen naast welk vriendinnetje je zal zitten), de uitstap zelf.
Zinderen van opwinding!

Zinderen doe ik nu niet, maar ik ben toch wel erg enthousiast. Meer nog dan bij Verne denk ik.
Vorige keer stonden/lagen we allebei dwaas naar een dijbeentje op het scherm te kijken, denkend dat dat de piemel was die de gynaecoloog aanwees. Nu willen we het ietsje persoonlijker doen, met oogcontact en al.
Dus mag de gynaecoloog 'tick the box' spelen.
Zo krijgen wij het nieuws pas als we terug allebei een onderbroek aanhebben. Voordeel. Een glaasje cava erbij en wat gelonk en gesnotter...ik zie het al voor me.


Ik heb braaf een neutraal kaartje gekozen, maar om het lot een zetje te geven heb ik het toch maar in een gele enveloppe gestoken en 'zusje' eerst gezet.
Je weet nooit dat het zo last minute nog helpt...




Antwoord op bovenstaande vraag mag je verwachten ergens rond de jaarwisseling.
Ik hoop dat uw curieuzeneuzemosterdpot-gehalte dan ook beter meevalt dan het mijne!!

zaterdag 4 augustus 2012

In zijne puren

Vandaag (bijna) geen blogpost, bij gebrek aan welwillend fotomodel...



Gelukkig heeft Verne voorlopig een 'short attention span'!
Verder is het vandaag een heel gewone dag:

Een beetje auto's kijken...

Een beetje 2 handvatjes tegelijk proberen grijpen...

Een beetje tv kijken...

Een beetje veel rondrennen...

Jezelf een beetje bewonderen in de spiegel...

Een beetje als griekse god poseren...

En een beetje risico's nemen (naakt boekje lezen op het tapijt? Oh oww...)

Waarom al dat naakt? Omdat dat fijn spelen is natuurlijk, én omdat we stilletjesaan een beetje 'potty' willen gaan trainen. Belachelijk vroeg, maar het proberen waard!

Verder ook nog dit:

Verne zijn enige défaut: een vreemd arabisch teken op zijn rug.
Iemand die dit ontcijferen kan?


Vanavond gaat Verne uit logeren. Jeej!
Omdat wij zelf lekker gaan eten vond ik dat Verne ook een 'specialleke' verdiende.
Ziehier zijn menu:
Erwtjespuree met munt, griekse pasta en zalm.
Exotische fruitpap met ananas, passievrucht en vanille mét brokjes.
Jumjum.

donderdag 2 augustus 2012

En in Gent...


Ik had ook als titel 'A boys night out' kunnen kiezen (los van het feit dat het vooral overdag te doen was), ook 'Staycation' kwam in mij op gezien de stijgende populariteit hiervan. We (as in father and son) zijn deze week dus idd gewoon gezellig thuis gebleven en "daer gegaan alwaer de windt ons heenen bracht". Hierna volgt ons verhaal, althans de stukken waar jullie als lezer ook iets kunnen aan hebben... dat we gezellig samen ontbeten hebben in pyjama met tekenfilms, dat we samen gezellig in bad gespeeld hebben, dat we samen gefietst hebben, dat we (nee, niet samen) een feestje gebouwd hebben op Tomorrowland etcetc dàt besparen we jullie... Dus neem gezellig mee een duik in het verleden (afgelopen week) en vergeet even waar je mee bezig was :-)

Ohja, als titel houden we het dus  bij 'En in Gent...' waar Verne stilaan beroemd/berucht begint te worden, ziehier de bewijzen:

'Rebelleer' als eerste... Hmm kan kloppen

'vandal'... Welja regelmatig wordt het kot hier wel ongeveer tot de grond gelijk gemaakt
Maar bovenal is het vooral nen hele 'Lieve' mét grote L !



Verder eet Verne al vlot bananen...



Oh en zoals zoveel Gentenaars moest Verne ook al niet veel weten van de 'Schapestal'... men zegge het voort!


We zijn trouwens niet alleen in Gent terechtgekomen tijdens onze boys days out, de dag ervoor kon iedereen ons bewonderen in het Afrikamuseum te Tervuren voor de Uncensored tentoonstelling. Wie geïnteresseerd is, de tentoonstelling loopt nog tot eind augustus, dan zouden de werkzaamheden na enig uitstel definitief van start gaan (en die zouden 3 jaar duren!!), meer info: "Bezoek het Afrikamuseum". En natuurlijk hebben we ook daar een kleine fotoreportage van... het begint stilaan een beetje op Vlaanderen Vakantieland te lijken...

Klaar om erin te vliegen!

...op de 2de plaats met stip gevolgd door... de giraf.


Hét succes van de dag, de Olifant!


















En hier waren we eigenlijk voor gekomen... de "Uncensored" tentoonstelling waar je uitzonderlijk een kijkje kon nemen in de kelders van het museum... eerlijk gezegd... schrijnend!
Gelukkig dat men vroeger van niet beter wist, maar wetende dat er nu nog steeds olifanten en andere dieren just for fun (and for the money) worden neergeschoten...it hurts. Afin, om mijn steentje bij te dragen hoop ik dat jullie door de plaatjes hieronder ook even een wrange smaak in de keel krijgen...







Hierna was het even lastig om aan eten te denken, maar de innerlijke mens moest toch ook dringend gesterkt worden... dus doorheen de Afrikaanse jungle op zoek naar de cafetaria!



Erna had Verne het zowat gezien, dus zijn we even het park ingetrokken voor een gezellig middagdutje met op de achtergrond fluitende vogeltjes...gevolgd door een wandelingetje.




Hier stopt ons bezoekje aan Tervuren, hierna was het plan om een vergelijkende studie te maken van de mattentaarten uit Geraardsbergen ware het niet dat alle bakkers daar besloten hebben om op dinsdag de boeken toe te doen, waarschijnlijk zitten ze gezellig bij elkaar pintjes te pakken bij het kaarten!

Soit, dit komt er ooit nog wel eens aan, maar dat is voor een volgende keer.

Ondertussen is het alweer donderdagavond, dus hierbij nog even een verslagje van vandaag, 't is een extra lange 'Vlaanderen Vakantieland'-uitzending geworden :-)

Vanochtend een beetje gefietst in de tuin (snel wezen, er zit regen aan te komen)



Na al dat fietsen krijgt een mens honger, en gelukkig had mamatje lief al lekkere groentjes klaargemaakt om weer op krachten te komen. Ondertussen waren ook grootva (plantjes ophalen bij de babysit) en omie (klaar om op uitstap te gaan) toegekomen, en dus even later alweer de wagen in voor een nieuwe uitstap. Deze keer reden we eindelijk eens weg van parking West en sjeesden vlotjes richting Antwerpen (volgens sommigen al wel eens de hoofdstad van Europa genoemd).

Als bij wonder was dit eens een hele namiddag zonder regen... een mirakel zowaar!

We wandelden vanaf Linkeroever richting stàd doorheen de voetgangerstunnel... een attractie op zichzelf!

Veiligheid eerst...dus wij gingen met de lift...boring!
waaaaaw... dus dìt is een houten bank, verjaardagscadeautje...pleassseeeee???

het jong geweld: Verne en Omie (1ste en 2de jeugd hihi)
Ook hier zet de bananentrend zich verder...hap hap haphap!

 

Hmmm, dus zo moet het ongeveer voelen om koning te zijn... hmmm... christmas gift... pleassseeee?!


Stilletjesaan werd het dan alweer tijd om richting Linkeroever te wandelen... maar niet zonder eerst een terrasje te doen... (voor de liefhebbers: Popoff). Samen een stukje taart kiezen was een moeilijke maar succesrijke beslissing.





Lang stilzitten zat (woordspelingske op tijd en stond moet kunnen niewaar) er niet in, dus voor de goede kijkers even een actionshot ter bewijs:


Zo lieve mensen, tot hier ons verhaal. Wij zeggen u geen vaarwel... maar tot ziens!

Verne & zijn papa


ZZzzzzz....

Tot zzzzzzienzzzzzz....


Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...