zondag 18 oktober 2015

Didactisch verantwoord ouderschap

 
We doen hier ons best.
En dat zal moeten volstaan.
Ik zeg 'hein' na quasi elke zin, verklein schijnbaar elk woord met -ke en Matijs vergelijkt met groter als in plaats van dan.
Het is maar eens je kinderen je spiegelen, dat je beseft hoe vreselijk je gewoontes zijn.
Perfect in al zijn imperfectie dan maar want het leven is té vermoeiend om geen enkele van mijn eisen te laten varen. Siska Schoetersgewijs ben ik ook meestal dolblij als de mormels eens zwijgen of slapen.
That's life.
 
Geen perfect ouderschap dus, wel bewust.
Close enough.
Ik laat me daarbij bijstaan door de middelen die er zijn.
Een ketnet-debat met Peter Adriaenssens onlangs bevestigde mij dat wij onze kinderen té veel laten schermkijken. Dus nu doe ik mijn best om dat in blokjes en samen te doen, interactief.
De nieuwe ketnet-Junior-app en de heyhey-apps helpen mij daarbij, menig andere brol smeet ik eraf.
Mijn best zeg ik wel, ik wens geen strenge neen-schudder te zijn 24/7 en gun de kinderen al een beetje recht op eigen keuzes.
 
En anderszijds maak ik ook gretig gebruik van alle andere vormen van vertier die er zijn.
Het vertier waar ik zelf van houd: muziek, theater, boeken, verbeelding alom.
Een mens kan maar aanbieden.
De Gentse Feesten zijn trouwens een enorme bron aan kindvriendelijke cultuur, ik schreef dat al eens eerder.
Het is zo. Stop niet bij het rondkijken en drinken, het zou zonde zijn.
Doe daar je inspiratie op voor het komende jaar. Zo doe ik het, althans.
Elk jaar leer ik er nieuwe dingen kennen, aangepast aan hun leeftijd van dat jaar.
Dit jaar was 4Hoog mijn aha-erlebnis, een productiehuis voor de kleinsten en allerkleinsten.
We gingen toen naar KEIK, een heerlijke theatervoorstelling voor 3plussertjes.
Ik had geen idee dat dat bestond, zij smulden ervan en ik was betoverd.
Verne vertelt er nog over.
 
 
Dit weekend zagen we WOESJ, nog een groter succes voor Verne want het ging over de zee.
Opera meets theater meets dansvoorstelling.
Magisch, echt waar.
 
 
Vandaar dat ik mij volslagen genoodzaakt zie over dat productiehuis te stoefen.
Enerzijds omdat goede tips er zijn om gedeeld te worden en anderzijds omdat het zonde zou zijn, mocht je er niet heentrekken met je gebroed.
4Hoog is voor mij op kindervlak wat Compagnie Cecilia (ken je dat ook niet? Google! Snel!) voor mezelf is: elke keer verdwijnen van de aardbol. Zó goed dat ik ín het verhaal kruip, echt waar.
Buitenkomen alsof ik het zelf beleefd heb. Heerlijk.

4Hoog is steevast drie kwartier duiken in een andere wereld.
Voor de kinderen is het lachen, met open mond meestaren, in de verbeelding kruipen en ongepast luid meesupporteren. Alle inhibities kwijt.
Voor ons is het glunderen om hun plezier, betoverde kindjes observeren en evengoed keihard genieten van de voorstelling.
 
Ik hou ook van alles ervoor en erna.
De uitleg thuis...theater, spots, kostuums, tribune. Allemaal nieuwe woorden.
En van de eindeloze nabesprekingen achteraf, kuierend door stad. Over het decor en het verhaal, over moeten stil zijn eigenlijk en stilzitten en hoe moeilijk dat wel is. Over iets zien wat niet echt is en er iets bijdenken wat er niet echt was.
Leermoment times gazillion.
 
Kijk, op zo een dag vind ik het niet erg dat ik dingen gezegd heb als 'Zet u neer Jasper, en trekt uw broeksken op hein.'
Op zo een dag voel ik mij voldaan als moeder.
Geslaagd.
Terwijl ik eigenlijk alleen maar een ticket kocht.
 

WOESJ-afterparty. Tooghangen is toch ook een beetje cultuur.
 
 
4Hoog heeft producties voor alle leeftijden, niet enkel 3+. Bekijk hun programma eens!
Onze jongens mogen binnenkort met de grootouders mee naar MENSKES 5+.


 
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...