woensdag 4 juni 2014

Treasure hunting

 
Jongens zijn schattenjagers, of de mijne toch.
Volgens mij is dat een aangeboren afwijking, gebonden aan het Y-gen.

Verne bedelt op school blaadjes van de scheurkalender en bewaart die zorgvuldig een dag lang in zijn broekzak. Slechts af en toe haalt hij het blaadje eens kraaiend van plezier boven, om het vervolgens weer zorgvuldig op te plooien tot een volgende lachbeurt: 'de twee, woehahaha...de twee!'. En als hij een snoepje mag kiezen, loopt hij er vlot eerst een dag mee rond tot het lauw en plakkerig is...'dat is voor mijn papa, dat mag jij niet opeten hoor mama!'. Het kind kent zijn moeder zeker?
Ook: als hij de kans ziet, grist hij iets van speelgoed mee naar school. Niet om mee te spelen, maar om bij te houden. Alsof er op school niet genoeg speelgoed is. Gewoon in de jaszak om bij verder niet meer te bekijken of aan te raken, biedt zielerust. Gelukkig is er nog niks in omgekeerde richting naar huis gesmokkeld!
Op de foto hierboven zie je Verne in de wagen met op zijn schoot de trofeeën van de dag: het kalenderblaadje van de dag, een snoepje voor papa van bij grootmoe en grootva en tot slot het boek van 'de vuile varkentje' dat per sé mee moest naar school.


Kleine broer Jasper is in hetzelfde bedje ziek.
Het jong pikt alles wat eetbaar is en moffelt dat achter bloempotten. Kan je je de opwinding inbeelden als hij een dag later droge boterhamkorsten aantreft op zijn schuilplaats? Werkelijk. Vrolijk voetjesgestamp en handjesgewapper komen daaraan te pas!
Open ik de onderste keukenkast, dan gaat hij aan de haal met de vaatwastabletjes. Kies ik een kookpot uit de lade, is hij er met het deksel vandoor. Foetsie. Tot ik mijn wasmachine open en in de trommel de zorgvuldig gesprokkelde trofeeën aantref.
Met keien en steentjes vult hij zijn wangen en pollekes op, en afhankelijk van de schoentjes die hij draagt ook de ruimte tussen leder en enkeltje. De stiekemerd.
 
Het zal wel een evolutionair gegeven zijn zeker?
De mannen gaan jagen en brengen hun vondsten thuis, zoiets. Darwin.
Zolang ze niet binnenshuis hun terrein plassend afbakenen, is het mij allemaal goed.
 
 
Foto's by Mieke Dalle, de klikmobiel.
 
 

11 opmerkingen:

Mamadammeke zei

Hihi!
En dat die niet bang is van dat kieken jong! Bij ons allemaal goed en wel, de kippen gaan eten geven, maar op minder dan een meter afstand moeten z eniet komen ;)

Unknown zei

Het zijn getrainde model-kippen. Ze wonen praktisch op een kinderfotoshoot!

Liezewiezewoes zei

haha, zotjes hoe dat mannengen zich al zo manifesteerd! :D

Homemade by Sarah zei

Heel grappig! En misschien inderdaad wel gelinkt aan dat y-gen, ik herken er een klein beetje van bij mijn dochters, maar toch in heel wat mindere mate :-)

juf-Leen zei

Oei, ik herken mezelf daarin als kind, moet ik mij nu zorgen maken? Maar troost u, het is allemaal goed gekomen :)

eilish zei

Zolang die vaatwastabletten niet in het mondje verdwijnen zou ik me geen zorgen maken ...

Hadewijch zei

Ja, over die vaatwastabletjes wou ik ook nog iets zeggen: het gebeurt regelmatig dat kinderen zoiets opeten, en dat is eigenlijk heel gevaarlijk, kan serieuze slokdarmverbranding veroorzaken enzo. Dus je bewaart het beter op veilige hoogte, buiten bereik van kinderhandjes (sorry voor de bemoeiallerige reactie, is beroepsmisvorming vrees ik;-)

Villa Speelmama zei

Oh maar mijn dochters konden daar ook wat van: de schuilplaats van de jongste was de wasmand en die van de oudste helaas de vuilbak ;-)

mieke zei

Ons Verne ging altijd aan de haal met een houten dopje van de wc-rol houder, op een dag was het helemaal weg, ik dacht, het is verdwenen in de vuilbak. Onlangs (zo'n 4 jaar later) viste ik het uit de kast, helemaal achteraan, achter enkele rieten manden met ondergoed...
Oei, nu verklap ik zeker dat ik wat meer de grote kuis moet doen :-)

Unknown zei

Genoteerd ladies! Ze verhuizen. Mercikes!

Unknown zei

Haha, stinken!

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...