Cakerij

Er had ook kakkerij kunnen staan, maar daarover gaat het nu voor de verandering eens niet.

 

Verne is twee jaar geworden, remember? En bij verjaardagen wordt er in de crèche gevierd met lekkers, een kroon, een liedje en op de stoel gaan staan. Verne hing windpokgewijs thuis aan mijn rok die dag, maar dat vriendjesfeestje wou ik hem toch niet ontzeggen.

Dus moest er gebakken worden, besloot ik ineens gisterenavond om 21u.

Voor een hele taart gedecoreerd met rolfondant was ik eerlijk gezegd een beetje te lui deze keer. Ik troost mij met de gedachte dat zo kleine diertjes toch niet zot zijn van gevulde biscuits. Maar tegelijk knaagde het schuldgevoel dat ik voor anderen hun kinderen wel leuk gedecoreerde taarten zit te maken (zie facebook en pinterest) en nu het mijn eigen welp zijn beurt is ben ik te leeg? Schaam op mij.

 

Dus heb ik de gulden middenweg gezocht en gevonden. Cupcakejes eten zo'n klein mannen wel graag en het is in een wip gebakken. Iedereen content.

Beetje suikerdecoratie erop en klaar!

 

*Kuch*

 

Toch wat aan mispakt. Dat was initieel niet het plan.

Eens ik begin moet het ook verzorgd zijn, blijkbaar.

Plots was ik bezig aan dit:

Inderdaad, geen vettige botercreme die een vervelend laagje op je verhemelte nalaat maar colonnade! Glanzende, spierwitte marshmallowmassa that is. Zeer verslavend!

 

 

Zot zijn doet geen zeer, zegt men.

Ik durf dat te betwisten.

Mijn zotte buien leveren mij meestal rugpijn op. En afwas, veel afwas.

 

Ben ik nu eigenlijk een creatieve zottin of eerder een ziekelijke overachiever vraag ik mij dan af na zo'n project. Klagen over vermoeidheid is een beetje absurdistan als je tot middernacht aan leeuwtjes staat te prutsen natuurlijk.

 

Maar de waarheid is dat dat mij ontspant, dat gepruts. Net zoals kleertjes naaien.

Ik geniet onwaarschijnlijk hard van de rustige kinderloze uren die de avond brengt tegenwoordig. Dus ik rek die avonden. Te lang, i must admit.

Geen gejengel, mijn hoofd dat helemaal van mezelf is, thee die nog warm kan opgedronken worden een taak van A tot Z kunnen uitvoeren. Heerlijk. Dat is er overdag niet bij.

 

Me-time.

Al ben ik vaak wel voor of over de kleintjes bezig.

Naaien, bakken, bloggen.

En lezen en tv kijken, dat ook. Leve de tv!