Soms schijnt de zon een beetje.
Soms regent het eens eventjes niet.
Dan trekken wij erop uit. Zoals naar de Gavers bijvoorbeeld, in Geraardsbergen.
De eerste 10 minuten waren supertof.
De tweede 10 minuten begon Verne te jengelen dat hij niet meer wou fietsen, niet meer in de buggy wou en niet meer wou stappen.
De derde tien minuten wou Jasper niet meer in de buggy.
Daar liepen we dan, een praktische dubbele buggy kindloos maar met fiets bovenop voortduwend terwijl we elk een kind op de arm hadden.
Lichtjes uit met de pret. Rechtsomkeer halverwege de wandeling en intussen omkopen dan maar? Zijn wij goed in.
Enter zakje Maya-de-bij-koekjes voor nummer 1 en een lekker warm flesje voor nummer 2.
Nummer twee was tevreden met ons peace-offer, maar nummer 1? Tot Vernes grote ontzetting bevatte het zakje vooral Willy-de-bij-koekjes en slechts hier en daar een enkele gebroken Maya. Gebroken koekjes? Serieus zeg. Daar doet Verne niet aan mee. Willy? Neeehhh. Eik. Vies. Maya moet het zijn.
Gnnnnnnnn!!
Trukendoos bovenhalen en iets verzinnen om zijn gedachten te verzetten? Boordsteentjes lopen heeft eventjes gewerkt gelukkig. Je zou aan de foto niet zeggen dat er zoveel drama aan voorafging. Toch?
All is well that ends well...de speeltuin kwam in zicht. Driewerf hoezee.