Aah, vervlogen tijden.
En dan heb ik het evenzeer over het kleine kindje als over de glorieuze F-cup van die eerste dagen.
Ik herinner me hoe ik in mijn ziekenhuisbed naar dat nieuwe koppetje keek en verwonderd bedacht hoeveel groter 1 moederborst was dan zo een vers mensjeshoofd.
Overdreven luxe.
Two gallons of milk en een maagje van niks.
Alsof mijn koppel een heel weeshuis zou gaan voeden.
Maar ik was gauw een illusie armer.
Het borstje verlepte na elk maal en het hoofdje groeide rechtevenredig.
Hij won.
By far.
Inmiddels is er geen vergelijk meer. Er passen wel 5 borsten in één hoofd.
Evenveel als mijn eerstgeborene jaren oud werd.
Vijf zeg.
Vijf.
Nu al.