Het is geen geheim dat ik al een ruime tijd re-de-lijk klaar was voor een kindje. (Gehoord in mijn vriendenkring: "Soetmin, die is zuu rijp of een tomat. Wa zeg ik, rijpe? Nog efkes en z' es vurt").
Het is eveneens geen geheim dat er bij Matijs minder druk op de ketel zat. Zijn tactiek om met dat verschil in timing om te gaan was als volgt: op de vraag "wanneer beginnen we eraan?" pertinent "binnenkort" antwoorden. Toegegeven, dat heeft efkes goed gewerkt. :)
Maar vorige zomer begonnen mijn eierstokken uiteindelijk zodanig te klepperen dat er met mij geen huis meer te houden viel. Er moest schot in de zaak komen, euhmm, figuurlijk uiteraard maar nu ik er bij stilsta in feite dus ook letterlijk. Ha!
Matijs had al enkele maanden bekokstoofd dat hij mij op mijn verjaardag (30-09-2010) zou geven waar ik al zo lang op wachtte: de vraag! "Wilde gij...mee mij...ge weet wel, allez... ne kleine maken?".
Hoe schoon zou dat niet geweest zijn zeg! Dat heb ik dus vakkundig voor mezelf verprutst want ik heb het zo lang niet uitgehouden *grijns*.
Ik zag die 30e verjaardag dichterbij komen en kreeg ferm de rietepetieten om eerlijk te zijn. Mini-midlife-crisisje enfin met als resultaat dat ik op 29augustus ben gezwicht en aan Matijs heb gevraagd om eraan te beginnen. Ik heb er als overtuigend argument het weer én een berekeningske bijgestoken
In september zwanger worden + 9 maanden rijpen= bevallen in juni en dus 3 maanden thuis in de zomer. Is dat nu niet i-de-aal zeg?,
We hebben uiteraard dikke dikke chance gehad dat het zo vlot is gegaan...beseffen we mééér dan goed. Zo'n dingen vallen niet echt te berekenen normaal. Maar bij ons dit keer dus wel. De enige onberekenbare factor is het weer gebleken...die 3 maanden zomer zijn er voorlopig nog niet echt van gekomen.
Hup Frankske Deboosere hup! We hebben nog teveel mooie zomerkleertjes liggen, give us some more nice weather pleazze!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten