Zittend gat

Verne is into zitten tegenwoordig.
Liggen is goed zolang er een mobile boven hem ronddraait, maar anders verkiest hij zijn kontje.
We hebben zijn zitfaciliteiten dan ook uitgebreid de voorbije week. See for yourself!

Het zetelke. Die stond er natuurlijk al langer.

Idem voor de wipper, al heeft die een nieuwe functie gekregen. Papkes eten. De eerste vlekken zijn dan ook een feit!

Tripptrapp! Gekregen van omie en opa en schoon groen! Daar wordt ne mens vrolijk van.

Moeder de vrouws nieuwe bolide! Schoon beige is ook niet lelijk.

En als hij er niet op mag zitten dan toont hij het gewoon: zijn kontje. Bescheiden maar mals.

Worteltjes

Gisteren was het zover!

De herfst is in het land maar ook in dit seizoen geeft de aarde het beste van zichzelf.
Lekkere worteltjes bijvoorbeeld... goed voor de ogen, vol vitamientjes, goed voor de huid.... en vooral ideaal voor een eerste groentenpapje!


Verne was er met momenten iets minder enthousiast over, zie zijn blik bij het eerste hapje :-)

 

Niet echt optimaal, maar...

...we houden de moed erin!

Nog een mijlpaal... de eerste keer alleen op een echte stoel zitten!

Eéntjen is geentjen

Een avondje uit kan ernstige gevolgen hebben.

This may or may not be the schrijnwerker waarover eerder sprake was...

De sfeer zit er goed in!

Het lijken puppyoogskes maar in feite ist mulecanard

Second man down.

Der is er maar één die altijd deftig blijft...

Weelde

Ne zekere schrijnwerker die we verder niet bij naam gaan noemen maar wel gaan linken kon het bij zijn babybezoek in het ziekenhuis schoon formuleren:

"zo'n borsten Soetmin! Ja allo!"

Ikke geflatteerd natuurlijk.
Maar 'operatie beenhesp en buikspek' is inmiddels 7 weken aan de gang en ongeveer evenveel kilo's later is één ding duidelijk: de tijden van weelde zijn gedaan!
Ik ben (denk ik) het type meisje dat het eerder van hare voorkant moet hebben. Welnu,  mijne vookant is een beetje van zijn pluimen aant verliezen terwijl den achterkant koppig overeind blijft staan. Typisch toch!
Gelukkig hoor ik Verne noch Matijs klagen...
De bron staat inmiddels quasi droog en morgen testen we voor het eerst groentepapkes. Spannend!

Ontwikkelingsgewijs is Verne alvast in zijn orale fase aanbeland. 'Alles int mondje' luidt nu zijn credo. Zie hieronder de bewijzen!

Samen supporteren voor Belgie (in gepaste outfit)  tijdens de World Chocolate Masters 2011 livestream!

En als afluiter gratis en voor niks nog een money-shot van de meest weelderige dagen.

Aah, de geneugten des levens!

Toupetje

Styling: M De Jonghe, Photography: L. Avet, Extensions by S. Demedts, Management: S. Colombeen

Zo zou Verneke eruit zien indien hij haar op zijn bol en rockster-ouders had.
Een schoon bles is ook niet lelijk!

Plons

Mag het efkes melig?

Vader-en-zoon-momenten...ik ben er fan van!

Als je een eerste kindje maakt met een man is het toch een beetje een sprong in het onbekende vind ik. Wat voor vader zal hij zijn voor zijn kindjes? Je hebt er wel een beetje een idee van natuurlijk, maar voor hetzelfde geld praat hij er alleen bobo-boeboe-tata-taal tegen. Yikes! (Een hond is gewoon een hond volgens mij, geen boeboe.)
Ik heb daar op voorhand compleet niet bij stilgestaan omdat ik er wel vertrouwen in had, maar de verwachtingen worden zwaar overtroffen! Soms kom ik beneden of bekijk/beluister ik hen een poosje en dan flitst het door mijn hoofd: "Ziet dat. Allez jong, die doet da góe!"

Matijs was vanaf dag één een papa die het precies al een keer gedaan had. In zijn houdingen en kleine handelingen zag ik dat gewoon. Switch, knop aan!
Hij was zelfs beter in het Verne-doen-aanhappen (lees: het correct tepel-in-de-mond-proppen) dan ik. Dat kon soms enkele minuutjes duren voor het lukte de eerste dagen, en als Matijs er zich dan mee moeide...floep, en Verne was vertrokken. :)

Nog steeds ontpopt hij zich elke dag een beetje meer als een FILF (Father I Like to *bliep*). Verne wordt perfect gepakt, gezakt, gekleed en gevoed afgezet en opgehaald van de crèche. Hij wordt met zachtheid en zorg omkleed (niet raprap-roefroef zoals bij mij), krijgt de breedste grijns, de dikste knuffel en de liefste babbel.
Rustige vader = rustig zoontje!?
En dan ben ik trots natuurlijk.

Het is een beetje een "kijk-ons-eens-gelukkig-zijn" blogpostje aan het worden, ik weet het. Maar ja! Zie nu zelf op de fotootjes hieronder...En ik beloof plechtig, binnenkort zal ik het nog eens gewoon ouwerwets over borsten of kaka hebben. Ook leuk!
Om bijkomend nog wat tegengewicht te geven: Matijs hangt vaak zijn onderbroek half over de rand van de wasmand ipv het er gewoon in te gooien. Ik zeg daar niks van natuurlijk, maar ik versta dat niet. Zo zie je maar, hij is niet perfect!

Ieder zijn talent, kadreren en scherpstellen zijn daar bij mij niet bij. 

Ik ben dus ook niet perfect. Blijkbaar. Tiens!

Crèche of crash?

Zo, dat was het! Mijn eerste werkweek zit erop en dus ook Verne's eerste volle week in de crèche
Ik dacht dat het voor Verne misschien een grote aanpassing zou zijn, zijn allerliefste mamaatje zo moeten missen hele dagen, en omgekeerd ik mijn klein varkentje missen. Ik dacht dat hij misschien zijn ritme helemaal kwijt zou zijn, een avondneutje zou worden en voortaan om 6u 's ochtends zou wakker worden. Met andere woorden: dat hij voortaan een normaal kindje zou zijn en het echte werk nu dus zou beginnen.

Niks is minder waar! Het was peanuts!
Ik heb Verne zonder enige moeite afgezet maandagochtend en hem lachend achtergelaten bij Moeke An en Nonkel Lieven van het Pepijntje. Vervolgens ben ik lachend naar het werk gereden, waar ik hem de hele dag nauwelijks gemist heb. Ha! Het was wel fijn eigenlijk...terug werken. 's Avonds is Matijs Verne lachend gaan ophalen. Hij had ons duidelijk ook niet gemist!
En zo is het de hele week gegaan...vlottekes! Het is een plezier om hem daar af te zetten! Volgens mij is de kleine aap liever daar bij alle kindjes dan gewoon saai thuis hier bij mij. Sociaal dier zeker?

Verne heeft wel al de vuile beestjes van de andere kindjes mee naar huis. Hijzelf houdt het bij wat diarree, maar ik heb meteen een griepke te pakken dank zij hem. De enige die crasht ben ik dus. Tja, 't zwak geslacht he.

Stapperdestap!

Jullie hadden het filmpje nog tegoed...

Finitoooooooo

Vandaag had eeuwig mogen duren!

De laatste dag vakantie hebben Verne en ik ons wijselijk laten schaken door Matijs. Dat heeft een namiddagje Tervuren opgeleverd. Een zonovergoten namiddagje family time. Nice!

Toen besloot Verne eens iets nieuws te proberen. Stappen! Tss, overachiever. Da's veel te vroeg!
Filmpje als bewijs volgt nog!

These feet are made for...walk​ing...soon​!

These feet are made for euh ja...inder​daad... (now)

Verne wordt een dikke patatti!

Baaibaai zwangerschapsverlof! U was fijn maar veel te kort!
Zo, nu ga ik een potje blèten.

We are family