maandag 28 november 2011

Maandagse bepeinzingen

De dag voor Vernes geboorte werd ik al opgenomen in het ziekenhuis. Dat we (pas) de dag erna zouden bevallen wisten we toen nog niet, we wisten alleen dat HET nog niet begonnen was. Dolle pret. Alletwee veel te veel energie, compleet opgewonden en in opperbest humeur.

Ik ging daarnet eens door mijn foto's, as you do op een blauwe maandagavond en kwam een paar kiekjes van die dag tegen.


Geamuseerd dat we ons toen hebben...de lichtheid van het bestaan ten voeten uit!


En toen lag er ineens dit:
En dan was het efkes gedaan met onnozel doen. Dan zit je desgewenst met open mond te staren of een potje te grienen van puur geluk. Melig, maar waar. Als ik nu naar die foto's terug kijk dan denk ik 'allez jong, zooo klein!  Cliché, maar het is zo he. Allez, vergelijk nu eens zelf:
Verne in de draagdoek_versie juni (Wie? Waar? Zit daar iets in ofwa?)
Verne in de draagdoek_versie november (hij barst er bijna uit) 
Dat gelooft ge toch niet?
Van boreling naar hapklare brok in een oogwenk!? Van mij had het ietske trager mogen gaan...

Of gewoon nog ne keer herbeginnen, ooit. Dat kan ook.
Iemand tips hoe ik het tweede dan wat langer klein kan houden?

2 opmerkingen:

vb zei

In een klein bed laten slapen. Werkt ook bij goudvissen.

Unknown zei

Lets try it! We zitten nu op 70cm.

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...