Time flies.
Je weet op voorhand dat het zo zal zijn en toch overvalt het je.
Waar is dat babytje naartoe?
Dat onschuldig babytje dat hoge kreetjes uitsloeg, kleine kakjes legde in even kleine pampertjes en altijd te vinden was voor een overdagdutje?
Eén dat voluit brabbelt, pampers bij de vleet verslijt, dutjes weigert en laat merken dat confituur hem minder aanstaat dat smeerkaas.
En zeggen dat het alleen nog maar zal verergeren, dat groeien.
Ho, stop, halt!
Vanaf nu krijgt hij geen eten meer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten