Ongeduld

Stil hier he. Net als op tv geen bal te beleven.
Zomer, komkommertijd.
Ook wij hebben er recht op.

Maar het gaat goed met ons, dank u.
Geweldig ongeduldig...dat wel.
Baby 2 schopt subtiel als reminder dat zij (of hij) er is en dus is het grote vraagteken rond het geslacht dan ook nooit ver uit mijn gedachten. Ik ontplof zowat. Voor een nieuwsgierig aagje als ik is dit een krachtmeting in discipline.
Normaalgezien wisten we 1,5 weken geleden het geslacht al, maar blijkbaar mogen ook gynaecologen op vakantie gaan. Drie opeenvolgende weken dan nog wel...
Ik overweeg dagelijks een emergency-pretecho om mijn hongerige geest te stillen maar voorlopig heb ik het nog niet begeven.
Op naar 7 augustus!

Verder zijn we hier voornamelijk bezig met vakantie nemen. Na een gezamelijke vakantieweek en een moeder-zoon-week is nu de vader-zoon-week bezig. Door af te wisselen kunnen we de sluitperiode van de crèche overbruggen en lopen we niet het risico elkaars kop beu gekeken te zijn. Niks dan voordelen.
Verne en ik hebben de voorbije week vooral in de zon gelegen aan zee, minstens driemaal daags de vorderingen op vlak van  'bruin vel' gecheckt, ondertussen seksboeken lezend en in het zand spelend. Heerlijk.

De vader-zoon-week verloopt als volgt: in de weer met gieters, museumbezoekjes en speeltuinen. Hoe educatief verantwoord allemaal!