Vroeger is niet nu

Interessante week achter de rug. Niet dat we al aan het einde ervan zijn, maar kom.

Kiekjes, omdat het anders alleen maar tekst is.

Maandag:
Verne (ik herinner u er graag aan dat hij nog maar een 16maander is) heeft de week goed ingezet door overkop te gaan met de fiets. Ik dacht dat hij minstens 10 zou zijn alvorens de school mij met dat soort belletjes zou verrassen, maar neen.
Hij kan nog niet eens "fietsen", haalt gemiddeld 5 tegels per minuut en bovendien kunnen die tricolore dingen nauwelijks fiets genoemd worden.
Maar Verne ging er toch mee overkop.
Resultaat: buil, litteken van 2 cm op zijn voorhoofdje, geschaafd en gezwollen neusje en een trauma dat geduurd heeft tot hij een gevaarlijke glijbaan tegenkwam.
Niks geleerd dus, maar wel beschadigd.

Aan de telefoon klonk het erger dat het in feite was. Ik zag al een hersenschudding, open voorhoofd en scheve neus voor mij. Needless to say dat ik pas na 5 minuten bekomen was en dat heb ik gevierd door terstond op een borduurtje te rijden en daarbij mijn band aan flarden te scheuren.
Praktisch.
Geluk bij een ongeluk: ik ben stilgevallen op 2 meter van een Turkse garage. Die mannen hebben onmetelijk veel respect voor zwangere vrouwen heb ik al gemerkt, dus ik hoefde maar mijn buik te flashen, even te puffen, een stoel te vragen en de reserveband zat er gratis op. (Ooh, waar is de tijd dat ik mezelf uit dit soort situaties redde met met pruilen, wat vrouwelijke intonatie en een blote dij of te diep decolleté. De teloorgang, confronterend.)
Soit. Het heeft gewerkt. 10 minuten later was ik alsnog de baan op, tijdig bij mijn klant en op een deftig uur bij Verne- waar al niet zo heel veel meer aan te merken viel.

Dinsdag:
Niet zo'n interessante gebeurtenissen als op maandag gelukkig genoeg. Gewerkt vooral.
Tot om 16u45 mijn frank viel dat ik voor avondeten moest zorgen voor Oom/ Peter Ewout, de vaste babysit op dinsdag als Matijs en ik gaan hobbyen zijn.
Ik heb -lang leve de huiswijverij- op een uur en één kwartier:

• mezelf gefatsoeneerd (Van thuis uit werken= tricot broek, tricot truitje en scheve paardestaart. Heerlijk maar té pyjama-esque, zelfs voor Gavere)
• Boodschappen gedaan
• Bloemkoolsoep gemaakt
• Ham-en preiquiche gemaakt (voorbakken+vulling maken+ bakken)
• Verne van de crèche afgehaald (Om 17u58 zie ik in het verslagje, ik had dus ruim 2 minuten overschot!)
• Een waske ingestoken

Dat is vandaag -donderdag- nog steeds een beetje te zien aan onze keuken, maar het heeft gesmaakt. In de naailes die erop volgde heb ik wat hoofdpijn gekregen, maar bon, hoort erbij. Verne zijn broekje is af.
Again: Ooh, waar is de tijd dat ik amper twee uur voor een feestje nog een perfecte outfit scoorde, mezelf helemaal klaar toiletteerde (gestreken haar en al) en op tijd+hot op het appel was? En dat ik dan daar mijn trots uit haalde? Teloorgang, confronterend.

Woensdag:
Ik bespaar je de details, want dat zou niet erg discreet noch professioneel zijn, maar het komt erop neer dat ik woensdagvoormiddag bijna twee volle uren rondgereden heb in het Gentse voor niets.
Vreemde klant, vreemd verhaal, veel tijd verspild.
Al die nutteloze uren en de confronterende teloorgangen deze week...dat moest gecompenseerd worden, dacht ik zo. Ik doe iets voor mezelf!
Ik trok dus naar Lingerie Simonne, een waar begrip in Gent om (niet lachen) een buikband te halen. De éne zwangerschap is de andere niet.
Simonneke blijkt ermee te stoppen, geen buikbanden meer. Ik heb dan maar gecompenseerd door wat sexy onderbroeken (laten we ze zo noemen) mee te nemen, 3 voor 35€! Ik ben dus buitengewaggeld met een zakje koopjes. Nog steeds niet geheel hetzelfde als met je jonge strakke lijf om een nieuw duur setje hollen, maar voldoende om weer even het meisje in mezelf te vinden.
Ik heb mezelf ook beloofd dat ik na deze zwangerschap, als het lijf zijn oorspronkelijke staat herwonnen heeft, eens zot ga doen bij la fille d'o. Geld moet ook rollen, niet alleen ik.

Genoeg aan jezelf gedacht, moet mijn karma toen gedacht hebben: telefoon van de crèche. Verne heeft 39,5 graden koorts. Back to reality.
Gelukkig is er overschot quiche en soep voorzien. Goed bezig Soetmin! Goed bezig!

Donderdag:
I wonder.
Doktersbezoekje zeker?