Geen van beiden!
Het is een braaf aapje. Niet altijd, maar wie wel...
Het betert gelukkig met leeftijd, dat weet ik uit eigen ervaring.
Verne heeft al 2 keer in het hoekje gestaan thuis en al één keer in de opvang. Meppen uitdelen en je bordje met eten bij wijze van protest op de grond gooien is niet geheel conform de conventie, dat leert hij nu mondjesmaat.
"Ik ben bijlange nog geen twee, maar zeg wel al lekker neen" past perfect bij Verne.
Maar toen ik vandaag in de opvang binnenkwam, zag ik een heel braaf en volgzaam kindje. Eéntje dat graag flink in de rij gaat zitten, mooi luistert en oplet als de juf iets zegt en actief meedoet.
Zo schools al. Helemaal anders dan het groot geweld dat wij hier dikwijls thuis te zien krijgen.
Ik heb enkel het middenstukje kunnen filmen, maar het geeft een mini-voyeuristisch inkijkje op Vernes dagelijkse leven waar wij ouders geen deel van uitmaken. Het voelde aan als zijn eerste goed rapport. Hoe onnozel, maar het is waar.
Laat het fervent tongklakken aka galopperen u niet ontgaan!
Het zal u ongetwijfeld niet verbazen na het zien van dit filmpje: Vernes woordenschat werd uitgebreid met
-Klaasss (ferme slis)
-Pit (Piet)
-But (Boot)
2 opmerkingen:
Zo schattig! En ja, zo flink!!! Super!
Hij hangt toch echt aan haal lippen he! Tis een goeike, Moeke An!
Een reactie posten