In heel mijn carriere als kind heb ik nooit bedacht dat Sinten (het is een werkwoord, ja) ook voor de ouders iets leuks kon zijn. Het is altijd 'krijgen' 'krijgen' geweest in mijn wereld, tot eerst het gebrek aan geloof en dan leeftijd daar geleidelijk een einde aan maakten en er niets meer overbleef dan een periode vol mandarijntjes en een chocolademanneke op je desk op het werk.
Maar nu is mijn frank gevallen...
Luistervinken wat ze leuk vinden, veel stiekem gedoe en gelieg als de mormels na school de gewenste artikelen uit de reclameboekskes knippen, geheime shoppingsprees, verscholen dozen snoepgoed bovenop hoge kasten, samen schoenen klaarzetten en dan het ultieme 'creëren der ochtendscene' en je daarbij de opgewonden gezichtjes inbeelden. Heerlijk.
Minstens even opwindend als de vele rijke herinneringen uit mijn kindertijd, die het beste bewijs zijn dat mijn ouders er zelf ook pret aan beleefden. Hun ochtendscènes waren eigenlijk altijd gigantisch en tot in de puntjes verzorgd...zo'n herinneringen wil ik Verne ook wel bezorgen.
Mijn eerste Sint als ouder (vorig jaar was hij zo klein...dat hebben we overgeslagen) was dus een openbaring, een hernieuwde kennismaking met het hele concept en gewoon supertof.
Hier nog geen geluistervink en geknip uit boekjes natuurlijk, maar zelfs voor zo een klein diertje als het onze werd de sinterklaasperiode toch ook al vroeg en vooral luid en duidelijk ingeluid:
Het is weken op voorhand begonnen met de crèche onder de vorm van prachtige knutselwerkjes en een zeer plotse uitbreiding (en complete overname) van Vernes woordenschat met de woorden klaas, piet en but (boot). Ineens betrapte ik mezelf op het meenemen van wedstrijd-kleurprenten uit alle supermarkten en lokale handelaars en werd KLAASSS een dagelijks gespreksonderwerp.
Enter 'tinternet' op zoek naar geschikte verrassingen. Daar heb ik wel wat tijd in gestoken moet ik toegeven. Dé perfecte jongenspop om zelf ook van 'baby' te kunnen spelen terwijl ik binnenkort de borst geef heb ik niet gevonden, maar dit popje komt toch dicht in de buurt. Enkel jammer dat het geen piemeltje heeft, een onderdeel dat ik toch belangrijk genoeg vond om even op door te zoeken.
Tja.
Ik ontdekte ook dat er geweldige 'poppenhuizen' voor jongens' bestaan. Dat gecombineerd met mijn liefde voor schleichdiertjes bracht me bij een fold-and-go-boerderij (in outlet nog wel, leve zulily). Die blijkt een waanzinnig schot in de roos, vooral de poort. Open, dicht, open, dicht, open, dicht. Het is altijd dieren-file voor die poort.
Prentjes zijn het best...véééél prentjes. Kijk zelf:
De voorbereidingen:
De ochtendscène klaargezet:
En dan natuurlijk...de eerste speelbeurt:
De Live-versie. Overdrijf ik?
Je hoort: au e da baba (auh wat is dat mama), appasssie (appelsien), paat (paard), uis (huis), klaas, auto...en veel enthousiasme!
9 opmerkingen:
Super! Wij hebben er ook zo van genoten hier. Als je graag een patroontje wil van poppenkleertjes maatje 36cm (kleedje?, t-shirtje en broekje), let me know hé. Groetjes,
Nina
Maar enfin, dat komt als geroepen! heb je dat geroken?
Ik wil échte jongenskleren maken en het is een popje van 33 cm dus 36 is perfect. Graag dus!!
het hele Sint-gebeuren is inderdaad voor de ouders even leuk. Het is allemaal zo herkenbaar. Je zal ook wel ondervinden dat ze niet altijd het meest enthousiast zijn over de grote stukken.
Geniet ervan ... het gaat allemaal zo snel voorbij ...
Ik breng het dinsdag mee naar de naailes, kan je het overtekenen, groetjes Nina
Amaaai, wat is Verne een 'rappen'!! Hij kan al superveel zeggen, dat kan arthur nog niet hoor... (deze mama slaat dan altijd lichtjes in paniek...) ;-) Het is wel een SUPER kereltje jullie Verneke!!
prachtig! ik denk terug aan vele prachtige kinderjaren met mijn eigen 3 wondertjes
@Stefanie: Verne is een haantje de voorste ja. Vergelijk maar niet te veel...dat is niet gezond. Ik weet zeker dat wij dat duur gaan betalen met een extra krachtige peuterpubertijd ofzoiets, terwijl jullie dan een engeltje krijgen. wacht maar.
@grootmoe: ja, die tijd is voorbij nu. Toch jammer dat ze groeien he soms, kinderen. Gelukkig zijn er kleinkinderen!
:-) ons engeltje is voor het ogenblik een bengeltje!! Hij zit volgens mij een goeie week in zijn peuterpubertijd! Raar dat Verne dat dan nog niet heeft? :) (maar misschien slaat hij die fase gewoon over , niet?)
Begrijpt Verne dat er een broer/zus op komst is?
Verne heeft ook al gemekkerd hoor, maar dat is alweer over en achteraf bleek dat hij 4 kiezen tegelijk kreeg. We wachten op de volgende bui!
Verne begrijpt nog niet dat er een broertje of zusje komt, neen...hij kent dat concept niet. Hij weet wat een baby is en wat een dikke buik is. Hij speelt ook mee het spelletje van 'in de dikke buik zit een baby', maar ik denk niet dat hij beseft dat die baby ook ooit uit de buik zal komen.
Er komen hier bijvoorbeeld meubels bij in huis...wieg, park...dat doet hem niks.
Een reactie posten