Het begint, en het stopt weer.
Het begint opnieuw, en het valt weer weg.
En opnieuw en opnieuw en opnieuw.
Grrr.
Dat 'beginnen' is bij voorkeur op een moment dat ik een beetje slaap probeer te krijgen, 's nachts of overdag om dan kort nadat ik noodgedwongen opsta van de pijnlijke golven weer radiostilte te krijgen.
Ja maar enfin zeg. Serieus?
Zo gaat het al een 5tal dagen. We worden lichtjes horendol nu. Echt.
Behalve Verne natuurlijk, dat kind heeft nergens last van.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten