Verne heeft nieuwe schoentjes gekregen. Klink op het linkje en je begrijpt dat dat voor mij een traktatie is. Maar voor Verne dus blijkbaar ook, en hoe...
Nu wil hij ze niet meer uit doen!
'Mooi soentje' riep hij meteen enthousiast bij het openen van de doos.
En dan 'Aaauuhhh, ook een mooi soentje!!' bij het zien van het tweede exemplaar.
Wat een chanceke zeg, er zaten er twee in de doos. Dus ik heb het hem uitgelegd; twee voetjes, twee kousjes, twee schoentjes. Dat verhaal stond hem aan want twee is toevallig Vernes favoriete getal...en énige getal I might add. Als hij telt gaat het van; 'twee, twee, twee, twee...' tot de zes of de zeven passeert, die tellen af en toe ook mee.
2 opmerkingen:
Het principe op het stoeltje zitten is precies nog niet gesneuveld?
Ah neen, dat is nog maar een nieuw uitgevonden principe. Oogjes moeten een heel leven mee...daar wil ik nog wel een principe voor aanhouden. Maar ik kijk niet altijd...
Een reactie posten