Beestenbende

Valerie, een nichtje, wordt binnenkort 26. Dat betekent een duurder inkomticket voor de Antwerpse zoo.

Dus wou ze graag een laatste keer profiteren van het lager tarief en nodige ons en mijn broer zijn gezin uit om mee te gaan.

Vijf volwassenen voor vier kinderen dat klinkt dead easy, niet eens ééntje de man.

Boy, dat viel tegen.

Supergezellige dag is het geworden, maar niet bepaald a walk in the park. Doodop ben je tegen 's avonds.

 

De treinrit die aan het bezoek voorafging was heerlijk. Gezellig samen liedjes zingen en een mondje dat openviel van verbazing (In de trein? Binnen in de trein? Verne in de trein zitten? Toink.). En dan heb ik het nog niet eens over al de klokken die in een station hangen, het ware mekka voor Verne.

 

 

 

Next, de zoo.

Om te beginnen raak je niet vooruit, of nauwelijks. Er loopt altijd iemand te jengelen dat ie niet in de buggy wil of afgeleid te slenteren en als het dat niet is moet er ergens een pamper worden ververst of een plas worden gedaan.

Gelukkig is de zoo bijlange zo gigantisch niet als hij als kind leek en zijn Joke en Servaas ervaren zoogangers. Zij kennen het klappen van de zweep!

This is how it's done:

• Vroeg gaan, dan vermijd je inkomaangeschuif.
• Al om halftwaalf gaan middageten bespaart tafelgezoek, rijtjesgewacht en hongerneutende kinderen.
• De eerste zeehondenshow pal op het middaguur uitkiezen. Minder gedram, minder indoor zweet- en visgeur.
• Het grondplan quasi vanbuiten kennen, zo hol je snelst naar het volgende beestig verzoek, restaurant of toilet.
• The plan is no plan at all. Het objectief van de dag is amuzeleute, niet noodzakelijk alle dieren gezien hebben. Neem dus ruim pauze voor eten, terrasjes, speeltuin of gewoon bankjezit.
• Ruim voorzien in omkoop- en susgerief. Lolly's, koekjes, sapjes. Het fruit is onaangeroerd gebleven...

 

Worked like a charm!

Ik denk wel dat Valerie haar kinderwens minstens met een jaartje uitgesteld is (geen dank Valerie, graag gedaan).

Een allegaartje van onze foto's.

Voetnoot: Verne leest de blog tegenwoordig ook, dus ik bespaar u de dieren niet!

Den entree

Steen zitten.

De obligate pamperpauze

Baldie was er ook bij!

Hannes deelt zijn emergency-lekstok, minder kleurtjes maar wel extra lekker. ( Als één van de drie lollys breekt is het handig dat er snoepwinkels in de buurt zijn!)

De olifantenkarretjes. Papa mag hem de hele dag rondduwen, er gaan inzitten is een andere zaak.

Bravo Yuki!

Verne wordt niet graag gepusht bij het nemen van risico's.

Stiekem even een kakje gaan staan doen, zo bleek achteraf.

Au revoir zoo! We will be back.