Kinderarbeid

De grote vakantie duurt precies wat lang, aan ons overbuurmeisje te zien.

Ze verveelt zich nogal eens.

Dus riep ze twee weken geleden funny-dag in het leven. Drie dagen per week nodigt ze de kindjes van de buurt uit om te komen spelen op het gemeenschappelijke grasveld.

Materiaal en activiteiten zijn voorzien.

Koek en drank zelf mee te brengen.

't Is een echte!

 

Superinitiatief natuurlijk, maar met weinig aanhang.

Logistieke redenen meestal, maar toch.

De enige die (wanneer mogelijk) trouw op post is...je raadt het al...ben ik.

Zo iets laat ik niet aan mij voorbij gaan uiteraard.

Gratis babysit?!

Ik zou moeten zot zijn om neen te zeggen.

 

 

 

Wel niet zo praktisch dat ik dan telkens een uur met twee kindjes op dat grasveld moet gaan vertoeven, terwijl er hier in huis jobkes in overvloed zijn.

Aangezien ik over excellente probleemoplossingsvaardigheden beschik (langste woord op heel deze blog vermoed ik) en opportuniteiten ruik als geen ander, heb ik een voorstel ingediend bij het organiserend comité dat snel werd aanvaard.

 

Funny-dag gebeurt nu bij ons thuis.

Ha!

 

Niks dan voordelen uiteraard.

Even opsommen:

• Buurmeisje heeft iets te doen.
• Verne heeft entertainment en laat mij met rust.
• Materiaal ruimschoots voorhanden.
• Funny-dag niet meer afhankelijk van weersomstandigheden.

Maar ook:

• Ik kan naar hartelust kokerellen, opruimen, wassen en what not.
• Ouders van buurmeisje kunnen op het gemak boodschappen gaan doen.
• Opleiding buurmeisje tot (betaalde) babysit reeds gestart. Ik heb haar alvast omgekocht door te zeggen dat ze later veel geld aan ons zal verdienen. Grijns!

Erg slecht voorbeeld van Funny-dag. Doorgaans geldt er een schermverbod.

Opportunist?

Uhu.

Tot in mijn kist.