Je gaat mij op mijn woord moeten geloven.
Hij heeft het gedaan...foutloos tellen tot twaalf.
Al zeker één keer in zijn leven, hoorbaar hardop.
Ik film, fotografeer en beschrijf zowat ons hele leven...maar op zo'n moment suprêmes ben je natuurlijk net aardappelen aan het schillen, de schotelvod aan het uitspoelen, de tupperwarekast aan het ordenen of iets dergelijk onbenulligs. Typisch.
Het moment hercreëeren dan maar?
Er zit niks anders op.
Dat voelt een beetje Pfaff-erig aan, zo performen en filmen op commando.
Alsof Verne deel uitmaakt van mijn online realityshow.
(Alsof, ha.)
En om die reden werkt het dus niet...de aap aapt zichzelf niet of zeer slecht na.
Take 1: De manieren intact, de telmethode...mwaahh.
Take 2: Het stagemom-achtige gemotiveer eist zijn tol, de boeventronie komt opzetten
Take 3: Schluss damit! We onthouden vooral: het kind spreekt met twee woorden.
 |
| Boeventronie op commando. |
2 opmerkingen:
Supergrappig dat laatste filmpje! mijn dochter kan er ook niet tegen als we haar pushen om te 'performen' en begint dan ook luid 'nee mama, nee mama' te roepen.
Katrien
Ook een welopgevoed, beleefd kind dus!
Een reactie posten