Up close and personal: Jasper

Goed nieuws voor alle Jasper-moeders ter wereld die mij tot de orde riepen als ik de Sjapperrr zei tegen onze jongste spruit.

Tegenwoordig krijg ik van de oudste spruit onder mijn voeten: "neen, mama. Is niet sjappe, is een Jasper!".

En gelijk heeft hij!

Verder nieuws uit Jasperland:

• Achter het loopwagentje stappen, wild kirrend. Woonkamerlengtes lang al, en hij kan het nog maar sinds twee dagen.
• Magneten eten, liefst die van op de verwarming waar hij moeilijk aan kan.
• Pispot voortduwen over de tegelvloer. Dat levert een gelijkaardig geluid op als een krassend krijtje over het schoolbord.
• Tukken op compleet de tegenovergestelde uren dan de conventie, of dan zijn broertje. Oh joy!
• Happy 24/7. Als hij maar véél aandacht krijgt. Oogcontact is brede glimlach.
• Druk 24/7. Als er niet mee geklopt geweest is, is er niet mee gespeeld.

 

Ik knuffel hem dood, dat kind.

Het is mijn laatste, dus ik moet wel. Bovendien was Verne niet zo een knuffelbaby en heb ik schade in te halen. Al volgt Verne nu jaloers Jaspers voorbeeld en komt ook languit flemen. Toptijden voor mij!

 

Ook nog...(verklaar mij gek): ik vind het belangrijk dat de jongens later goeie lieven worden. Ik heb gelezen dat je als ouders al van heel kleins af aan hét voorbeeld bent voor lichamelijk contact. Wat de kinderen zien doen door het ouderpaar en de knuffels die ze zelf krijgen leggen de basis voor het latere lijflijke en seksuele leven van het kind. Ik werk dus al aan hun amoureuze succes, qué proactief!

 

 

 

Ik herhaal: ik knuffel hem dood, dat kind.

Can you blame me?

 

 

 

 

Giveaway nog tot woensdag!

Degene die dat nog niet wist komt niet vaak genoeg lezen!