maandag 6 januari 2014

Wel heb je ooit!

Je gelooft je oren/ ogen niet.
Het kind heeft gekakt op school.
In de pot.
Op dag één.
En trots natuurlijk! Ha ja!
 
Maar bon, eerst de 'officiële versie' voor ik richting bruin verhaal ga.
Wij zijn nette mensen.
 
 
Dat de eerste (halve) schooldag een groot succes was, is een understatement.
Kleine Verne plengde geen traan.
Het helpt natuurlijk dat er vandaag maar twee nieuwtjes startten en hij dus toekwam op een school vol blije kinderen. Ik kan mij inbeelden dat het er op 1 september een stuk angstiger aan toegaat.
 
We vertrokken met de fiets, 20 meter verder besloot Verne de fiets toch maar thuis te laten en dus wandelden we naar school. Dat gaat hier vlot met een steegje door het groen, geen auto te zien.
Aan de schoolpoort hield hij nog stevig mijn vinger vast maar luttele seconden later herinnerde hij zich zijn vorige schoolbezoek en vloog uit.
 
De korte versie van het verhaal:
-Verne komt aan op speelplaats.
-Verne gooit boekentas af en loopt richting klas.
-Verne zoekt en vindt bus (speelautootje, gekend van instapdagen).
-Verne gunt moeder geen blik meer waardig, maar staat (zoals gevraagd braaf op zijn stip) glunderend zijn bus te bewonderen.
-Verne zwaait maximaal één nanosecond lang naar mama.
-Verne volgt rij en stapt klas binnen.
 
De lange versie van het verhaal gaat net hetzelfde, maar dan met meer lidwoorden tussen.
Al zou ik misschien nog dit toevoegen:
-Verne zegt zonder verpinken 'aaaah, juf Emmy!' bij het zien van de juf op de speelplaats. Hij kent haar naam. Mijn boekenlees-voorbereidings-sessies werpen alsnog hun vruchten af!
-Wanneer twee (geweldig schone identieke zwarte) kindjes iets gaan vertellen aan de juf gaat Verne spontaan meeluisteren waar het over gaat. Integreren in de groep wordt precies geen groot probleem.
 
 
Hij geen traan, ik geen traan.
Er was ook geen reden toe.
Hij kwam, hij zag en hij genoot.
 
 
Hij genoot zodanig hard dat hij vergat te plassen en zijn boekentasje, gewapend met één reservebroek en drie verse onderbroekjes, geweldig hard tekort schoot. Niet minder dan 5 broeken heeft het kind aangehad op zijn eerste dag...de klasvoorraad.
Kortom: hij plaste vijf broeken vol maar kakte recht in de pot.
Omgekeerde wereld!!
Dan zet je 's ochtends je kind af, waarschuwend:
 
"mijn zoon is droog hoor, maar volslagen strontofoob.
We werken eraan maar het zou kunnen misgaan bij number two."
 
Niet dus, net andersom.
 
 
Zou er ergens een moeder zijn, trotser dan ik vandaag?
 
Sjaal.
Sjaal.
Wantjes.
Wantjes.
Muts.
Muts.
Waar is de bus?
Waar is de bus?
Aha.
Aha.
Daar is de bus!
Daar is de bus!
Wat vertellen die twee daar?
Wat vertellen die twee daar?
Met de bus op de stip.
Met de bus op de stip
Allez, Verne. Zwaai nog es naar mama!
Allez, Verne. Zwaai nog eens naar mama.
De nanosecond zwaai.
De nanosecond zwaai.
 
 
 
Emo afterthought:
Dat viel mij op vandaag...mijn reus van een kind is toch nog klein.
Groot lijf, grote manieren maar naderhand voor het eerst sinds...uhm 2012 ofzo...een flesje gedronken op mama's schoot.
En zij genoot zo mogelijk nog harder daarvan.
 
The end.
Of beter...the beginning.
 
 
 
 

14 opmerkingen:

Katrien Mestdagh zei

Goe gedaan Verne! En idem dito mama! xxx katrien

Unknown zei

Thanks Katrientje!
Morgen mijn laatste dagje verlof...heb jij wat tijd?
Je zal wel al terug in het land zijn zeker?
Xxx

Mamadammeke zei

Een nieuw tijdperk! Flinke vent!

Els04 zei

Flink!! Jullie alletwee :)

Unknown zei

Ja he, hij wil alweer terug. Dat zit snor!

Unknown zei

Haha, dank je! Kan me nu wel echt niet inbeelden dat ik daarom zou huilen. Maar we zullen zien hoe het me bij het kakkenest vergaat, Jasper. Daar was ik ook emotioneler bij de eerste dag crèche dan bij Verne.

Mirella zei

Ooo ... super ... ik krijg hierbij toch wel een kropje in de keel :) ... is opnieuw een beetje loslaten hé.
Bij ons is het nog wachten tot juni ... tot de instapklas al lekker eivol zit

Unknown zei

Bij ons zijn ze nu met 7 in de instapklas en eerste kleuter tesamen. Tegen het einde van het jaar zitten ze met 14. Eén van de redenen waarom we dat schooltje kozen!
Lijkt me zo knus.

Juffertje in het Groen zei

O, zo flink!

Unknown zei

Hij heeft de hele namiddag gevraagd om terug te mogen...flink is his middle name!

Liesellove zei

Oh het flesje... zalig ;-) Hier was het de eerste dag werken (allé ik deed dat vorige week al) en onthaalmoeder voor Axelle... Maar aangezien zij hard begon te lachen naar de onthaalmama heb ik ook geen traan gelaten :) schoon foto's :)

Unknown zei

Merci!
Hoe loopt het werken? Alweer gewoon aan het nieuwe ritme?

Grts!

grootmoe zei

dat geen blik gunnen aan de mama herken ik: zijn moeder was net zo. sterker nog: ik moest vlug verdwijnen want kleine Soetmin vreesde dat ik haar alsnog zou ontvoeren naar huis en dat ze zo die felbegeerde schooldag zou missen. dus: daag moeke!

Unknown zei

Haha. Ik herinner mij de kleuterklas nog levendig! Niet de eerste dag natuurlijk, maar wel de sterke drang om er te zijn en te mogen blijven. Ik herinner mij nog zelfs enkele activiteiten.
Vooral de dag dat we met crepepapier gewoon water in gekleurd water hebben veranderd, heeft diepe indruk nagelaten! Volgens mij is daar mijn fascinatie voor kleurstoffen gestart!

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...