Wat schreef ik nu weer in de vorige blogpost?
Fleurigste tijd van het jaar?
Even rechtzetten dacht moeder natuur, en ze schonk ons de hevigste der windpokken.
Wie zich deze vorige episode nog herinnert en de wanhoop door de tekst heen leest, begrijpt dat ik meer dan willing was om geld te geven aan inentingen voor kleine Jasper.
Maar we hebben het niet gehaald.
Na 1 jaar pas wordt er geadviseerd, en Jaspers eerste verjaardag was (bij wijze van spreken) gisteren.
Hoe jonger, hoe minder erg? Fabeltje, althans wat ons betreft.
Nu ja. Alles gaat voorbij.
Aan die boodschap zou ik vannacht niks gehad hebben might I say.
Ik had je een teenslets rond de oren gezwierd, was je ermee komen aanzetten.
Maar nu het zondagavond is en de dokter van wacht ons uit de nood hielp met stevige baby-drugs (hoestsiroop voor 6-jarigen en herpes-siroop)...nu het kind voor het eerst in 36 uur eens langer dan een half uur slaapt...nu is het ergste leed alweer vergeten.
Gek hoe snel je alles in perspectief plaatst en relativeert.
Beetje als na een bevalling. Terwijl die 42cm omtrek door je onderkant passeert, heb je in relativeringen ook geen zin. Maar amper een kwartier later vertel je zelf al door de telefoon hoe het de pijn waard was.
Madness.
Al houden we deze keer aan de pijn geen bundel cuteness over, enkel littekens op een voorheen zijdezacht en egaal huidje.
Auwtch.
Het moederhart haat dat.
Maar er is ook goed nieuws: I am all out of kids!
Iedereen heeft zijn beurt gehad, dus ik ben uitgewindpokt!
Tegen dat de kleinkinderen er zijn kan ik het vast wel weer aan.
17 opmerkingen:
En dan zeg je tegen je kinderen die dan de ouders zijn: "ach, waterpokken, da's iets onschuldigs. Ze zijn er niet echt ziek van..."
Arm manneke... Hier zijn de windpokken nog niet gepasseerd en shit zeg, ik hou mijn hart ervoor vast. Veel moed!
Hoe herkenbaar... Hier ook een ventje van net een jaar doe van hoofd tot poep bedekt is met blaasjes en korstjes.Aangezien ik het afstippen met watjes/gaasjes en aanverwanten niet meer zag zitten, heb ik alles maar lekker overgegoten in een flacon om te spuiten. Zo bedekt met blaasjes dus! Thank god, geen jeuk...
Hier ook waterpokkenvlaag achter de rug. Het was even afzien maar mijn kinderen zijn al zieker geweest door andere beestjes.
fieuw.... onze oudste heeft er amper last van gehad, dus ik hoop dat ons kleinste er even vlotjes doorgaat als 't haar beurt is :)
oh bah, wat zien ze toch af jouw ventjes! Mijn Mila had net de windpokken toen ik moest bevallen van Nena, gelukkig heeft ze er niet al te erg in afgezien!
Herkenbaar, ook hier een aanval voor het kind haar eerste woord zei maar als ik nu kleuterklasgenootjes vervelend zie doen wanneer ze worden geveld ben ik altijd blij dat mijn broedjes nog zo weinig beseften, toen!
oooooh, veel beterschap!!! Hier moeten we nog starten met de windpokken...
Ocharme .... hier nog geen windpokken gehad ... ook de oudste (nog) niet. Houd mijn hart al vast. Snelle beterschap !
Thanks everybody! Mijn online support-netwerk is toch geweldig!
Jaaaahhhh...denk het niet. Ik vind er niks onschuldigs aan!
Wij zijn tot aan 40 graden geraakt, officieel het ziekst ooit!
Dat is waar! Ik had ze zelf heel erg toen ik 6 was, dat is al helemaal iets anders natuurlijk!
Inenten! Schnell!
ocharmekes, toch niets ergers voor het moederhart (en vermoeiender), dan zo'n zieke droppekes. Onze Aaron heeft ze al gehad toen hij 6 maand was. Besefte inderdaad er niet veel van, en kon jeuk nog niet lokaliseren (en dus niet krabben), maar vooral de weken ervoor waren de hel. En maar huilen, en we wisten niet waarom. Waarschijnlijk had 't kind gewoon barstende hoofdpijn. Blijkbaar is het immuunsysteem tot 1 jaar nog niet klaar, dus kan hij het nog eens krijgen... Toch beter niet té vroeg dus!
Oooooh! Zoooo zielig hè! Veel beterschap! !
Ach, ocharme toch en heel herkenbaar... Zoonlief kreeg waterpokken toen ie 2 maandjes oud was. Over z'n hele lichaam, geen plekje huid bleef gespaard. We werden er een beetje wanhopig van! Twee weken niet geslapen, vier dagen ziekenhuis. Hij heeft er een paar ferme littekentjes aan overgehouden, maar hé, we maken hem later een stoer littekenverhaal wijs om mee op te scheppen bij z'n maatjes, wat denk je? ;-)
Een reactie posten