Zo veel ongeruste zielen, zo veel vragen, zo veel lieve woorden.
Dat is ongelooflijk lief! Bedankt allemaal!
Met het kleine Jaspertje gaat het vrij goed.
Hij is koortsvrij sinds vanochtend, al blijft hij hangerig en neutie-neutie.
Maar hij heeft ook zeer veel vrolijke speelmomenten en hij eet alweer eens wat.
Met 'eens wat' bedoel ik dan vooral surimi-sticks, want daar heeft het mormel een obsessie voor ontwikkeld.
Whatever works for you, kind!
Wel jammer dat je nu visboertjes laat.
'Leutert zo niet Soetmin', hoor ik je denken.
En ook: 'Wat mankeert dat baasje dan?'
Goeie vraag.
Alle akelige affaires zijn inmiddels gëelimineerd.
Vergeet de T en K woorden.
Dat het kind centraal neurologische tekens toont zonder cerebraal aanwijsbaar probleem doet de artsen fronsen. Volgens mij vinden ze het stiekem spannend...zo nog eens een echte zoektocht tussen alle snotneuzen door.
CT en EEG blijken normaal, op een dubbele mastoïditis na. Vermoedelijk.
Want ook daarover zijn de meningen verdeeld.
Otitis? Mastoïditis?
Waarop zet jij je geld in?
Maar liefst 5 specialisten buigen zich hier over onze zoon. Talk about service! Iedereen gaat alvast wel akkoord dat het mormel mycoplasma heeft opgelopen, wat een nasty bacterie is.
Dus hij krijgt sinds 20u vanavond intraveneuze corticoïden en azithromycine, voor wie dat soort details graag weet. (EG uiteraard, wij kopen enkel uit eigen winkel.)
Voor de normale mensen: hij krijgt twee spuitjes. Eentjen in de mond en ééntjen in zijn aderkes. En 't is geen lekker, dat eerste.
Ocheerochot.
Maar hopelijk werkt de coctail snel en kunnen we naar huis.
Zo is het echt geen vakantie, en het is niet dat we verlofdagen op overschot hebben!
Wat vrolijke plaatjes om de boel op te beuren.
 |
| De piepdoos. Zeer gegeerd! |
 |
| Toerke rond den blok. |
Mind you...ik kies de mooiste plaatjes uit.
De minst 'verlamde'.
Want er zijn toch wel confronterende fotootjes bij, eerlijk gezegd.
Ik zeg het er zo netjes bij, want op een blog lijkt sowieso alles altijd schoner.
Dat is dus niet zomaar, dat is omdat de neurotische moeders die die blogs schrijven meticuleus prentjes uitkiezen.
(Take mental note.)
In bewegend beeld vind ik hem nog steeds even mooi, maar stilstaand moet ik toch soms eens slikken.
Mooi ventje van mij. Je ziet er niet meer uit.
Of toch voorlopig niet.
Want we gaan eraan werken dat dit volledig verdwijnt!
Wonderkinesisten aan huis of creche mogen zich bij deze gerust aanmelden!
15 opmerkingen:
Als bloggen je helpt, vooral doen... doodnormaal dat het toch wel heftig is wat jullie meemaken... belangrijkste is tot nu toe dat de erge dingen zijn uitgesloten! zoals ik al zei: soigneer hem! ik blijf denken aan kleineman! x
Heeeeel veel beterschap voor Jasper! Ik wou je ook ff laten weten dat mijn vriend een paar jaar terug ook een aantal neurologische verschijnselen had waarvan ze de oorzaak niet vonden. Uiteindelijk is bij hem ook mycoplasma gevonden en is dat vies beest aangeduid als de boosdoener. Blijkbaar kun je daar in zeer uitzonderlijke gevallen neurologische problemen door krijgen. Eens het beest onder controle was, zijn de andere problemen ook gestopt... Ik hoop dat het met Jasper ook snel beter gaat!!! Nog veel moed voor jullie!
Groetjes,
Sandra
Veel moed de komende dagen en hopelijk wordt hij weer helemaal de oude!
Mijn nicht heeft dit enkele jaren geleden ook gehad, op reis in Frankrijk. Bij haar was een of ander virus de boosdoener. Ondertussen is alles weer OK. Al was het een proces van lange adem voor alle verschijnselen volledig verdwenen waren.
Met tijd en boterhammen komt het volledig in orde :)
away, gij vieze beestekens! beide duimen hier omhoog dat het snel betert ;)
En hoe gaat het met jou? En Verne en je grote man in huis? Hopelijk goed en niet alleen maar rechthouden.
Knuf
Fijn te lezen dat het al niet die T en K woorden zijn. En dat er al iets gevonden is dat te behandelen valt. Hopelijk kan de kleine man snel weer naar huis met een brede glimlach. (An)
Wat een vakantie! Wat verschieten! Ongelooflijk knap hoe kalm en positief je blijft! Maar toch kan ik me voorstellen dat het serieus verschieten is en de onrust toch blijft tot Jasper gezond en wel terug thuis is! Ik leef mee. Laat het ook zeker weten als ik iets kan doen, zoals koken, de was doen, iets lekkers brengen of je even aflossen, ..... Je belt, mailt of blogt maar! Dikke zoen, knuffel en sterkte voor jullie allevier, ... en wat extra toverkracht voor Jasper om snel weer beter te worden.
of met tijd en surimisticks :-)
Je blijft héél geestig schrijven, Soetkin. Maar ik kan me best voorstellen dat met momenten het huilen je dichterbij staat dan het lachen. Da's inderdaad niet echt wat je voorstelt bij vakantie... Duimen, duimen, dat hij gauw weer thuis is!
Wat akelig zeg! Maar inderdaad, het lijkt, in tijden van enorme onzekerheid, wel een geruststelling dat de T en K woorden alvast uitgesloten zijn.
Take care, en ik duim mee dat er een antwoord komt op de grote vraag, én vooral ook, dat dat schoon ventje zijn schoon snoetje weer helemaal terugkrijgt.
Wow zeg, dat is inderdaad wel een zware dobber... We duimen mee dat hij vlug helemaal beter is!
Je slaapt waarschijnlijk bij Jaspertje op de kamer.... hopelijk heeft het kleintje een goede nacht en kan hij zo weer wat op krachten komen, en jij ook.... Ik denk aan jullie! Dikke zoen
p.s. Wat zijn de T en K woorden?
Tumor en kanker Katrientje.
Een centrale parese (centraal betekent vanuit het centraal zenuwstelsel) kan enkel voorkomen als er in het centraal zenuwstelsel een oorzaak zit.
Dus hetsenbloeding, tumor, hersenontsteking,...allemaal akelige zaken!
Maar vergeet dat allemaal maar, het is voorbij. Komt goed!
Xxx
I love you Katrientje. Maar er is niks dat je kan doen.
Het aanbieden alleen doet al deugd.
Xxx
Oef! Ja, dat is echt wel een opluchting! Ik mag er niet aan denken! Och missy, ik zou echt om de muren op te lopen zijn van de zorgen! Ongelooflijk hoe sterk jij bent! The mam of the year, without doubt! Dikke digi-knuffel tot ik jou en jasper er één in het echt kan bezorgen. xxxx
Enkele jaren terug (te) vaak op rendez-vous moeten gaan bij prof 1 in UZ Gent ... denk toch dat we het over dezelfde man hebben ... was een van de weinigen die telkens vroeg : "en hoe gaat het met de mama" ... Hij zal mij wel nog kennen (die logopediste-mama met haar vele vragen telkens :). Is een krak in zijn vak maar ook ons kon (en kan) hij (nog steeds) geen antwoord geven ... totaal iets anders dan Jasper hoor, in ons geval een "unieke" ernstige infantiele encephalopathie, vermoedelijk metabool, veel atypische afwijkingen maar niet passend in een gekend beeld ... in gans zijn carrière nog nooit gezien ... eigenlijk niemand van over de ganse wereld. Ge kunt u dat niet voorstellen ... zoveel kennis maar net dat wat jouw eigen kind heeft, dat gaat hen (ver) te boven ...
Ken die gevoelens van sterk houden, omgaan met onzekerheid, vechten als een leeuwin voor haar welp, om dan gebroken te worden maar 5 minuten later opnieuw recht te klauteren.
We zijn sterker dan we denken, hé ...
Snelle beterschap voor kleine Jasper! En een schouder voor jou !
Een reactie posten