Geen dank.
Geweldig clipje ook. Wat een scene.
Back to blogpost.
Ik ben eigenlijk nog wel een georganiseerd mens.
Wat mijn prioriteiten betreft althans, voor de rest is het faire et laisser faire.
Vooruit met de geit en niet te veel kommaneuken.
Maar mijn prioriteiten zitten goed.
 |
| Haren in de plooi leggen: fail! |
Neem nu 1 september bijvoorbeeld.
Dan bedenk ik van tevoren welke foto ik wil, wat ik over 18 jaar met die fotoreeks ga doen en vooral: welke kleren het mormel in kwestie moet dragen op die fotootjes.
Prioriteit: outfit. Logisch toch.
Een brooddoos samenstellen en een rugzakje klaarmaken doe ik wel rap rap last-minute.
Dus toen Verne vanochtend in zijn gestreken stapeltje matchy kleren werd gehesen, was de moeder in mij zeer zelfvoldaan. Zelfs de sokken en onderbroek matchen.
'Hij ziet er goed uit, de aap', denk ik dan.
Dat hij tranen met tuiten huilt omdat ik zijn haren in de plooi leg, deert me minder.
 |
| Friends reunited. |
Beeldt u dus de consternatie in toen vanochtend de rode schoenen, bijpassend bij de gekozen garderobe, vermist bleken.
Niet op hun plaats.
Darn! In de auto van Matijs na onze uitstap gisteren.
Waarom zeul ik toch ook twee paar schoenen mee voor die mormels, waarom?
Ik was even verleid om het hele aankleed-proces te herbeginnen, passend bij de groene schoenen die wel op hun plek stonden.
Maar het ontbrak mij aan tijd en goesting.
Weer een bleitconcert!? Dacht ik niet.
Rood-blauwe outfit met groene sneakers dan maar.
Het verhaal kan zo de annalen in.
 |
| Ze kenden 'de stip' nog! |
Toen plots...
De autosleutels. Waar zijn de autosleutels?
Die ben ik, in my defense, werkelijk nooit kwijt. Binnenkomen equals haakje hangen, steevast.
Mooi conform de norm.
Ik kan het.
Behalve gisteren dan, toen ik voor de uitstap de halve inhoud van mijn handtas in Matijs zijn wagen kieperde om dat gewicht niet te moeten meetorsen.
Scheisse!
Het inwendig plaatje was compleet: kofferbak Matijs...rode schoenen links, sleutelbos rechts.
Gelukkig wonen wij vlak bij school, dus Verne kon te voet worden afgezet.
 |
| Heen. |
Hoewel augustus, regende het eens niet vanochtend.
Wat een meevaller voor mijn ge-steampodderde haren.
Maar hoe geraak je in godsnaam met twee laptops, hakken en strijkmand naar het werk zonder wagen?
Niet, ook niet als je op een scheet van het werk woont.
Een wandeling van 7 km zag ik toch echt niet zitten.
Long story short: leve Sergio's.
Met een Sergio kan je echt overal heen.
Handig.
Werft u aan? Kies een Sergio.
Het zou een slogan moeten zijn.
 |
| De terugweg. Tetteren aan 100km/u. |
 |
| Mijn straf: schoenen kapot. |
Hoe het Verne verging vandaag?
Goed jong.
Doodcontent.
Zand tot in zijn oren, overal ingedroogd snot, remspoor tot op zijn knieën.
Ik overdrijf niet eens.
Maar doodcontent.
Juf Emmy! Timo!
Juf Kristien, Yara, Lumi, Wout, Thomás, Mathieuke, Guustje Sap.
Ze zijn allemaal uitgebreid besproken op de wandeling terug naar huis.
Vooral de eerste twee.
Het is beslist.
Morgen gaan we terug!
Met de wagen weliswaar...
9 opmerkingen:
Oh ik lees jou zo graag! Zo herkenbaar, ook al heb ik nog geen schoolgaande jeugd :-)
Dat Verne van zijn tak maakt omdat je zijn haar in de plooi legt... nu mag je tenminste zijn kleren nog kiezen, maar wacht maar, dat voorrecht is binnen hier en een paar jaar helemaal voorbij!
Dus leef je maar lekker goed uit :-)
Thanks!! :))
Ik weet het Mieke. Ik kwam es bij jou toe en de twee jongens waren in decathlon gekleed, waarop je je bekloeg.
Ik zag daar ineens mijn toekomst voor mijn ogen flitsen. Volgens mij gaan mijn zonen, van de pure weeromstuit omdat ik zo van kleertjes en kleuren geniet, extra dwarsliggen later.
Ik voorspel een new-waver die enkel zwart draagt, en dan nog karakterloos puber-zwart (Verne) en een synthetische broldrager die hygiëne niet hoog in het vaandel draagt (Jasper).
Shoppen nu het nog kan!!
ha ! da's uw straf omdat ge uwen kleine naar school brengt met de auto terwijl het maar achter de hoek is ;) .
( grapje, maar toch ook niet helemaal :) )
Als het een troost is, mijn eerste reactie toen ik de foto zag (en nog voor ik je stukje gelezen had): Wauw, die laat de schoenen van haar zoon matchen met het broodtrommeltje. Respect!
Hahaaa!
Als het te voet kan, doen we het te voet uiteraard! Maar ik moet erna doorrijden naar kantoor of ergens is. Vlaanderen. Dus dan nemen we de auto.
Niet makkelijk om om half negen op je bureau te zitten als je er twee wandelingen van 10 min moet tussen steken. Dan zou ik al om half acht richting school moeten vertrekken met mijn varken en dat vind ik te vroeg. 8u is wel goed. Hij is nog klein he!
Mijn jongens zijn in gekregen tweedehandskleedjes naar school en opvang gegaan. Ik lees dit, moet glimlachen. En realiseer me dat ik er totaal niet mee zit, doordat ik het fijn vind voor jou dat je de ruimte hebt voor wat je beschrijft. :)
Een reactie posten