Tispis

 
Zo heel erg klein is kleinvernekemijn niet meer.
Al wil ik dat eigenlijk niet geweten hebben.
Vooreerst is hij boomlang voor zijn leeftijd (ouderdom klinkt belachelijk als je 3 bent).
Bovendien heeft de aap een nieuw kunstje geleerd, eentje dat hem meteen pijlsnel richting volgroeidheid katapulteert.
Of toch in mijn jonge moederhoofd.
 
 
Verne doet niet meer in bed.
Hij is proper-op-zijn-eigen.
Het kind is droog.
's Nachts bedoel ik uiteraard. Overdag zou triest zijn.
 

 
Dat is al een maandje of zo het geval.
Maar ik wou de vorderingen niet jinxen door ze prematuur op het net te gooien.
Bij Jasper was dat immers zo.
Steevast elke keer ik (bijna) ten einde raad hier op internet verzuchtte dat mijn kind eindelijk een normale nachtrust sliep, herbegon het nachtelijk circus.
Hij slaapt nog steeds niet 'door', trouwens. Mocht je je dat afvragen. Eén á twee keer per nacht staan wij naast zijn bed. Maar dat went. Zolang het geen zes keer meer is, zijn wij al blij.
 
 
Maar nu Is Verne dus droog, want ik dwaal alweer af.
Dat betekent dat we één geheel pamperloos kind hebben.
Moeiteloos droog zelfs.
Het ging zo: na een speelpartij bij vriendinnetjes (allemaal droog en ééntje van Vernes leeftijd) kondigde Verne 's avonds aan dat hij ook zonder pamper wou slapen.
Spontaan.
Uit zichzelf.
Moeder heeft niet gepushed om te kunnen stoefen, moeder pakt haar tijd en volgt de natuur.
Maar het kind vroeg ernaar.
Ik heb toegestaan, uiteraard. Maar niet voordat ik het hele bed had beveiligd met een stuk of 4 matrasbeschermers en laagjes.
De matras was op die dag immers exact één week oud.
Maar het liep prima...nacht na nacht na nacht.
Eén keer, op nacht vijf, was er een ongelukje.
Maar dat was een schoonheidsfoutje.
Geen midden-in-de-nacht-pis maar ééntje tussen 7 en 8, geheel te wijten aan het lange uitslapen.
 
 
Ik ben trots.
Ik ben blij.
Temeer omdat hij recentelijk de gewoonte heeft gekweekt om stiekem te verkassen naar 'het grote bed' van zodra wij de rug keren. In ons tempur-affaire zou ik niet graag urine aantreffen.
Maar ik ben ook een beetje verbaasd.
Dat het zo rap gaat allemaal.
En dat men mij massaal gewaarschuwd heeft vanaf de eerste zwangerschapsdag, zeg.
En ik maar betweteren.
Ze hebben gelijk gehad.
Al hebben ze eigenlijk altijd wel gelijk, ik weet het.
 
 
 
Nog eventjes en hij is groot genoeg om naast de pot te pissen, if you see what I mean.
 

Stiekem in het grote bed