 |
| Jasper verkleed als Al Bundy. Het is halloween voor iets. |
Voor een jonge moeder is het winteruur niet noodzakelijk een traktatie.
Dat leerde ik de voorbije drie jaren.
Zagepietjes die met geen stokken in bed te krijgen zijn of moeten opstaan rond 5u voor de enthousiaste earlybirds, dagen op rij.
Langer slapen? Why would we?! Spelen willen we doen!
Kinders newaar.
Zo gaat dat dan. Niks is nog evident, alles kan anders lopen.
Niet noodzakelijk, maar het kan dus je houdt er rekening mee.
Dus kropen Matijs en ik preventief abnormaal vroeg in bed zaterdagavond.
Die euforie van vroeger nog wel ergens in het achterhoofd, het realisme van de voorbereide moeder in mij dacht haar efficiënt dood.
De terreur van het slaaptekort in 2013/2014 heeft ons morres geleerd, jong. Echt waar.
Better safe than sorry.
Doorgaans zijn wij hipper op zaterdagavond hoor, maar niet deze week. Neen.
Naar bed dus.
Dat ging zo:
Snurk.
Nummer 1 diende zich aan op een uur waarop ik nog niet op de wekker wens te kijken, maar een flesje verhielp dat euvel algauw. Vals alarm, oef.
Nummer twee, in feite nummer 1, verscheen op het toneel op een relatief schappelijk (maar toch nog onprettig) uur. Dus vloog hij beneden in de zetel met wat chocolademelk en een sessie 'Belle en het beest' en kropen wij terug de warme bedstee in.
(Bedstee, topwoord.)
Long story short...toen ik uiteindelijk opstond om half acht, in feite al half negen, had ik hoofdpijn van het lange slapen.
A dream come true!
Dat overkomt ons niet vaak. Nooit. Never. Toch niet de afgelopen 21 maanden.
Heerlijk was het.
Opgezwollen oogleden, dof gevoel in mijn hersenpan, beetje stijf in de shouders...net als vroeger, toen ik al eens tot de middag dierf doorslapen.
Kreunend naar beneden strompelen en traag, traag wakker worden.
En dan Verne die mij verwelkomde met de woorden: "Ah, mama! Heb je flink bedje geslapen? Ik was het beest en jij mag dan Belle zijn!".
Auh.
Niet dat Disney aan wallen doet, maar het kind keek er voorbij.
Dus ik deed geflatteerd mee.
Energie voor 10 zondag.
Niet normaal.
Kampen bouwen, Sint-tekeningen maken, nieuwe outfits bedenken, op boswandeling gaan, 6 machientjes was draaien en vouwen...
Allemaal op mijn palmares.
Vandaag was ik precies een beetje moe op het werk.
Hoe zou dat nu komen?
3 opmerkingen:
My children love making houses all around the house from blankets too! It is one of my favorite memories from my childhood as well
Mine as well Heidi!
I just realised yesterday we had never done that with our sons yet!
So we did, and they are sold.
Two days in a row of 'housemaking'.
I am already looking forward to the day they start building camps outside, like I used to with my brother. Find a bush and start dragging things over there.
Anything, but definitely food had to be there. Loved it!
Daar komt nog een tijd dat je ze moet wakker maken ;-) Hier ondertussen 17 en 12 en zij slapen nu langer uit dan wij..
Een reactie posten