Het is mij al altijd een klaar raadsel geweest hoe mensen met kinderen dat doen, al die schoolvakantiedagen opvangen.
Het is waarschijnlijk het enige echte grote vraagteken dat ik tegenkwam in mijn 'wil ik wel kinderen?' -zoektocht. Niet dat ik naar het antwoord langer dan een nanoseconde heb moeten zoeken hoor, ik heb al altijd geweten dat ik kinderen wou.
Maar al dat verlof...daar zag ik niet meteen een oplossing voor.
Uiteindelijk heb ik gewoon gedacht: 'als de rest dat kan, kan ik dat ook'.
En daarmee was de kous af.
Nu ik effectief kinderen heb, blijkt dat ook wel waar.
Je regelt het gewoon. Er valt altijd wel iets uit de bus, er is nog nooit een kind een dag alleen thuis gebleven of in mijn laptoptas meegekomen naar het werk.
Maar een sinecure is het niet.
Het is regelen en puzzelen, aankloppen bij de grootouders, vriendjes en buren of onbetaald verlof vragen op het werk eens de dagen opgebruikt zijn.
Te doen, maar toch een gedoe.
Veel heen en weer rijden vooral.
En ik realiseer me nu pas dat ik al zit te klagen over één kind.
Vanaf september zijn het er hier twee met een vakantieplanning.
Krijgt dat nog verkocht aan de buren: ik kom ze allebei dumpen!
We shall see.
Hoe het komt dat er zo ontelbaar veel ouders hun kinderen kunnen gaan ophalen om 15u30 vraag ik mij uit zelfbescherming maar gewoon niet af.
Andere levens, andere uren zeker?
En aangezien ik dolblij ben met mijn job, heeft het geen enkele zin om daarbij stil te staan.
Ik plan niks te veranderen en mijn kinderen overleven de opvang blijkbaar ruimschoots.
Maar ik ben toch zeer blij dat mijn ouders erop staan om twee namiddagen per week de jongens op te vangen. Ze doen daar telkens middagdutjes alsof ze in geen dagen een bed van dichtbij zagen.
Indmiddels zit de eerste vakantie van het jaar erop.
Ik moet nog steeds googelen om te weten wanneer de volgende vakantie precies is, iets wat andere moeders glad vanbuiten schijnen te weten.
Maar hoe we die vakantie overbruggen zien we dan wel weer.
De voorbije week was alvast een groot succes.
Veel vriendjes, veel uitstapjes en veel verwennerij!
15 opmerkingen:
Ik verschiet daar ook altijd van, hoeveel mensen woensdagmiddag of na schooltijd hun kinderen staan op te wachten. Ikzelf zal daar een van zijn want ik werk ik het onderwijs, maar dat geldt toch niet voor iedereen? Ik snap dat ook niet! En dan zeggen ze dat leerkrachten zoveel 'vrij' zijn maar ik zie toch vaak mensen om 15u aan de schoolpoort of om 16u in de winkel!
Het lot van de werkende ouder. Hier ook altijd een heel geregel om de vakanties te kunnen overbruggen. Wij kunnen ook niet aan de schoolpoort staan hoor wanneer de school uit is. Leve de voor- en naschoolse opvang. En nee, onze kinderen zijn geen zielepootjes, ze overleven die opvang wel en nee wij zijn geen slechte ouders.
Hoe het komt dat wij aan de schoolpoort staan? Glijdende uren! Altijd één de vroege en de andere de late gezinsshift.
Ik vraag mij dat ook vaak af! Ik sta in 't onderwijs, dus vakanties zijn hier geen probleem. Aan de schoolpoort staan kan ik twee keer per week.
En die buitenschoolse opvang, als ze daar een tijdje niet naartoe is geweest, vraagt ze wanneer we nu eindelijk eens niet aan de poort gaan staan zodat ze kan gaan spelen... ze kunnen tegen veel hoor, onze kinders.
ik hoor ook ouders die afwisselen dus maandag komen alle kindjes naar haar, dinsdag naar mama 2 enz enz.
Zo moet je maar ene dag in de week thuis zijn (mmaar ok ge hebt dan wel bende kinderen over de vloer maar meestal entertainen die elkaar niet??)
Hier blijft het nog even een ver van mijn bed show maar toen ik een pleegje had was ik heel dankbaar dat 1 er iets bestond als speeelpleinen en 2 dat het kind daar ook heel graag naar toe ging
Het is niet omdat mensen om 15u30 aan de schoolpoort staan dat ze 'vrij' zijn,he, zoals hierboven wordt gesuggereerd . De dagen dat ik 's morgens mijn kinderen zelf kan naar school brengen, werk ik tot 22u15 en de dagen dat ik om 15u30 aan de schoolpoort sta, werk ik van 7u- 15 u ...Gelukkig werk ik in een ziekenhuis dichtbij huis , waardoor ik er meestal ben als de bel gaat.
Ook hier vaak dezelfde vragen...mijn zoontje is altijd de eerste en de laatste bij de onthaalmoeder, en het is niet dat ik extreem lange werkdagen heb (zelfs als het me lukt om hem rond 17u15 op te halen, is hij er al alleen). Ik denk dat je als koppel een goede combinatie moet hebben qua werkuren, anders snap ik niet hoe dat mogelijk is. Bij mij gaat het niet enkel om het vinden van opvang tout court, maar ook om kwalitatieve opvang. Ook ik kan gelukkig rekenen op lieve (schoon)ouders maar ze daar dagen aan een stuk door droppen. Hoe dankbaar ik ze ook ben, het is daar meer kwestie van toezicht houden i.p,v, actief met hen bezig te zijn. In dat opzicht vind ik dat er een tekort is aan 'interessante' opvangmogelijkheden, zeker voor jonge kinderen.
Klopt! Thanks voor de verduidelijking!
Ja, die vakanties... Ik vraag mij dat ook af hoe we dat gaan oplossen volgend jaar! Wij hebben geen grootouders die in de buurt wonen (niet dat ze niet met plezier opvang zouden voorzien, maar toch minder evident om dat te vragen als ze er een half uur moeten voor rijden...) In dat opzicht is het wel handig dat ik thuis kan werken en mijn uren volledig zelf kies, gezien wij dus tijdens de schoolweken niet zomaar op grootouders kunnen terugvallen en ik Joanna niet elke dag tot 18u in de opvang wil laten. Toch zeker niet die eerste maanden... Maar we zien wel als het zover is, ik lig er nu nog niet wakker van ;-)
Leuke stages zoeken en goed op voorhand plannen, dat is bij ons de enige manier om al die vakanties te overbruggen. De grootouders wonen een beetje ver om op de laatste minuut nog in te springen, dus als de jongens daar naar toe gaan, is dat meestal al een hele tijd op voorhand ingepland . Voor in de zomer liggen er nu al twee weken vast en we weten ook voor welke weken we stages moeten zoeken, dus die zoektocht begint binnenkort ook al ;-)
Dochter gaat na de paasvakantie voor het eerst naar school. Wij gaan allebei 4/5e werken met ouderschapsverlof om haar tijdig te kunnen gaan halen. En dan nog een puzzel met grootouders voor de andere dagen.
Ik durf zelfs niet te denken aan hoe we al die vakanties gaan overbruggen :-s
Ik vraag me dat ook soms af. Als ik hoor hoeveel mama's er van mijn zoontje zijn klas aan de schoolpoort staan. Ik kom er 1x per week op vrijdagavond. En voel me daar ook schuldig over. Maar ja ...
Vakanties kunnen we oplossen door de grootouders. En in geval van nood zijn er nog de kinderen van neven en nichten. Dat heb je nu eenmaal als je bij de jongste bent en dan laat aan kindjes begint.
Groetjes
Tina
www.driecreatievebijtjes.blogspot.be
ja, ik kan het me inbeelden, wij staan hier met twe ein onderwijs en dat probleem stelt zich niet in vakanties wel in zoveel overuren in onderwijs en mijn ouders zorgen dagelijks voor mijn zus haar baby want die wil geen creche dus alle geregel en gedoe is steeds voor ons, snik snik, nu ze overleven opvang wel maar zijn al van 7uur onderweg en twee avonden pas na 19u thuis, en hoe ouder ze worden hoe makkeijker er zijn veel leuke pedagogische kampen en jeugdbewegingen
Ik werk 4/5e in een ploegensysteem. Geen enkele week is dezelfde, het is een hele puzzel, maar ik sta elke dag aan de schoolpoort. In de vakantie stelt zich wel een probleem, gelukkig gaan mijn kinders graag naar de chiro en de speelpleinwerking, dus die vangen al een deel op. Verder wordt er gepuzzeld met verlof en grootouders om de twee maanden door te komen.
Ik sta ook altijd aan de poort zowel s'ochtends als s'avonds. Maar ik werk s'nachts als verpleegkundige. Mijn kinderen hebben bijna niet door dat ik werk. Maar daar hier natuurlijk wel vermoeidheid en een heleboel geregel bij voor opvang s'nachts.
Tijdens mijn eerste zwangerschap was dit een bewuste keuze voor nachtwerk maar evident is het ook zeker niet...
Toch ben ik heel blij dat ik deze optie had omdat ik er altijd ben voor mijn kinderen. Jammer genoeg hebben maar weinig mama's deze keuze. En ik trek zeker geen wenkbrauwen omhoog voor mama's die dit niet kunnen. Integendeel respect voor de organisatie en courage ;-)
Een reactie posten