Wij zijn dagjesmensen.
Touristes locales.
Dit jaar gingen we zelfs niet naar het buitenland omdat we thuisblijven simpel en gezellig vinden.
Dagje hier, dagje daar, dagje zee, dagje thuis.
Maar nooit stond daar een dagje Brussel tussen gepland.
Schrik van het onbekende? Halve autisten? Vooroordelen bij de grote stad?
Geen idee, maar we gingen nooit eerder.
Ik beken...ik ken Brussel enkel van seminaries in megahotels en er dwars doorheen rijden. Van files en tunnels, al vind ik die al lang ook dichter bij huis. Matijs is eigenlijk een Affligemnaar, dus die zou beter moeten weten. Ik steek het op hem.
En toch. Njet.
Tot vorig weekend, that is. Toen werden we uitgenodigd door Accor Hotels.
Het kan aan mijn zwak gevoel voor humor liggen, maar ik dacht meteen: d'accor(d)!
De Accor groep heeft zowat overal hotels. In Brussel alleen al een stuk of 20 geloof ik.
Wij gingen strategisch voor het liederlijke Adagio hotel Brussels centre monnaie gelegen vlak aan de munt en op de Anspachlaan in hart Brussel. Niet dat de naam dat niet al weggaf, maar bon. Ik ben graag volledig.
De Anspachlaan bleek dan nog die bewuste baan te zijn waar ik vroeger fronsend voorbijreed aan een slakkengangetje maar die nu wonderbaarlijk autovrij is. Lady fortuna is everywhere, she had to prove me wrong.
Tekeningen op straat, fietsende kinderen, overal boomstronken en houten constucties om op te zitten...zeer gezellig.
Eerste confontatie met mijn verkeerde vooroordelen...check!
Supercentrale ligging dus, handig om 'over huis' te passeren voor pitstops, dutjes en natte broeken-just-in-case. Maar evengoed met een cosmopolitische feel voor moeder en vader. Ons laatste trip ging immers naar New York en met een balkonnetje dat uitkeek over de Brouckere en de bijhorende cola-lichtreclame kreeg ik een beetje het times-square-gevoel. Maar dan zonder alle lichtvervuiling.
Vlakbij thuis maar toch ook weg.
The way we like it!
Adagio is trouwens een aparthotel, dus geen klassieke hotelkamer maar één met een aparte slaapkamer zodat we na kinderbedtijd nog 'lawaai' konden maken. You know?
Wij de aparte kamer, zij in de woonkamer met een dubbel bed voor de tv. Iedereen dolgelukkig. Ze kropen er spontaan van bij elkaar, van al die gezelligheid. De aapjes, ze worden elke dag meer en meer dikke vrienden.
Een aparthotel betekent tegelijk ook een volwaardig keukentje. Dat leek mij ook wel leuk. Want met een uitgeteld kind op restaurant moeten...neen. Just neen. Dan nog liever culinaire gehaktballen op de kamer. Je weet wel, lekker warm in pyjama allemaal samen in de cocon die zo een hotelkamer tijdelijk voor je wordt. Ons nieuw huisje, zo zeiden de jongens het.
Of besparen, want één keer per dag uit eten is goedkoper dan twee keer. Toch? Niet dat wij dat uiteindelijk deden...besparen. Zo zijn wij niet op weekendjes weg.
Maar het idee was er.
Het hotel dus: Proper, mooi, volledig vernieuwd, hipper dan thuis (de lobby wou ik integraal mee naar huis) en supervriendelijk personeel. Als ik zeg dat de kinderen naar Magali vroegen, dan overdrijf ik niet. En dat is toch persoonlijker dan je in de meeste hotels krijgt, no?
En dan de man aan het ontbijtbuffet... jammer dat ik geen foto van hem trok. Bretellen zijn zijn signatuur, duidelijk een mensenmens en een gezicht dat vermoedelijk 24/7 op vriendelijk staat. Een zorgzame huisvader die over je ontbijt waakt. Enfin, paste hij in mijn valies, hij mocht ook mee naar huis. Samen met het integrale lobby-interieur.
Verne besloot trouwens als T-rex te eten, aangepast aan het thema van de dag want we trokken daar niet toevallig iets later heen. Hij at quasi enkel vlees, carnivoor you know. Voor een keer mocht dat.
Maar Jasper proefde alle sapjes en stukken fruit, at pannekoeken en cake en ging zichzelf bijbedienen als alles op was. Ze zijn daar rap mee weg, die rakkers. En de bretellenman, hij vulde geduldig aan.
We zaten er het langst van alle gezinnen aan tafel.
 |
| Oranje, bij gebrek aan geel. En trots! |
 |
| Deuren die met kaartjes opengaan? Elke keer spel voor wiens beurt het was. |
 |
| Lovenest 1 |
 |
| Een nieuwe tv! Voor ons? Krijgen wij die? |
 |
| Hallo Magali? Hallo! |
 |
| Afternoon pauzeke. Gummy wat? Ik ontken. |
 |
| Keuken met lege kasten . Zou perfect zijn voor thuis. Jasper ging meteen alle kastjes checken, you never know. |
 |
| De lobby paste niet in de valies. Jammer. |
 |
| Lobbychecking |
 |
| T-rex at work. |
 |
| Gele placemats! |
 |
| Ook op verplaatsing zijn wij propere jongens. |
 |
| Cocooning |
 |
| Lovenest 2 |
Soit, een uitgenodigd mens is altijd dankbaar.
Maar wij waren daar echt content.
Aanrader.
Betaalbaar en echt fijn. Want hoewel Brussel voor ons slechts een uurtje rijden is, maakt die overnachting het echt tot een reisje.
Weekendje weg.
Doen dus. Skip voor één keer centerparksen en de verre ritten naar god-weet-waar. Boek een weekendje stad vlakbij en snuif kindercultuur op.
Haal het meeste uit je tijd zonder aan vakantiegevoel in te boeten.
Zo zie ik het althans.
Want wij deden vanalles.
We flaneerden eindeloos, dat werkwoord wordt zwaar onderschat.
We gingen maar liefst 3 keer kijken naar 'meneertje pipi doen' (het enige standbeeld vooralsnog waar de kinderen echt wild van worden, soft introduction to art), ontdekten eindeloos veel toffe winkeltjes en mooie buurten en aten op plaatsen die -echt waar- Gent en Antwerpen niet kennen.
Ook van plan om te gaan met babytjes en kinderen? Reserveer alvast bij Chicago Café en Houtsiplou!
Speelgoedbediening aan tafel, versgemaakt kindermenu in plaats van gepaneerde brol, aparte kinderwc, motivatie om je bord leeg te eten want dan volgt er iets lekkers...Matijs en ik zijn er de kinderen nauwelijks tegengekomen. Heerlijk!
En dan heb ik het over het eten nog niet eens gehad.
Borden vol kleur en variatie, groen en wild en zonder pretentie geserveerd. Vers en echt en reuzelekker. Right up my alley!
Oververzadigd zijn we in het chicago café toch nog voor de taartentoog moeten gaan. Ik ben een keer extra 'naar de wc gelopen' om zeker te zijn dat de tarte au citron onze definitieve keuze zou zijn.
Een taartje delen...is er iets schoners?
Achteraf signeerden we in houtsiplou de wc met een tekening van een haai, as you do.
Met 4 in het kot. We were here and we will be back.
 |
| Onderhandeld tot hij de gele tafel kreeg. Score! |
Hierbij nog een lijstje van toffe dingen in de buurt:
Doen:
Eten:
Conclusie: Brussel is mega.
Wij met ons eeuwige Gent en Antwerpen.
We hebben onzelf wat ontzegd, verarmd.
Tot gauw.
 |
| Nog één keer, mama! |
 |
| Roltrapbezetene. |
 |
| De jongens kunnen al alleen hun valies maken. Boeken, dino's, snoepen, vijzen en een rekker. Check! Geweldig toch. Ik kan mij niet herinneren waarom ik ooit een dochter heb gewild. |
2 opmerkingen:
Heerlijke post! Het Natuurhistorisch museum vond Lucas ook geweldig :-) Wij wonen op 20 km van Brussel dus overnachten is niet nodig, maar ik ga die Accor-hotels eens in het oog houden. Zo'n aparthotel lijkt mij zeer nuttig ;-)
Groetjes
Annick
Brussel komt op het lijstje! We gingen afgelopen zomer met de kinderen naar Madrid, ook 'n aanrader!
Een reactie posten