Oom Ewout (mijn peter) is ne speciale mens volgens mij.
Ik heb hem nu drie of vier keer gezien en slechts één keer daarvan was hij proper geschoren en had hij geen t-shirt aan met schunnige tekst erop.
Mijn moeder zegt mij dat dat net zijn taak als peter is: mij de schone kant van het leven laten zien.
Allemaal goed en wel, Oom Ewout. Als het didactisch verantwoord is volgens jou is het ok. Maar laat ne keer mijn haar met rust. Ik ben nu al gevoelig aan mijn kapsel en mijn puberteit moet nog beginnen. Ik zie er net een jefken uit, en mijn vader is al ingenieur. No extra nerdy looks needed!
Also: 't is zomer. Mijn moeder zegt dat je dan geen ribfluwelen broeken mag dragen.
Hoogachtend, Verne.
PS: mijn meter Amelia ziet er deftiger/properder uit en heeft een schoon kapsel. Hopelijk valt die een beetje mee. Alhoewel, mijn vader zegt dat ze vooral veel en goeie feestjes kan geven. Met veel drank en een beetje wafels naar 't schijnt. Ik zit hier dus duidelijk opgescheept met twee feestpraesessen. Dat belooft! Oh, what's to become of me?
Zijn naam waardig lijkt Verne nu al een kindje dat graag op avontuur trekt (voor zover je dat kan vaststellen aan 19 dagen oud).
Feit is dat hij graag in beweging is:
-hoe meer kasseien en bobbels in de baan, hoe liever
-hoe meer verandering van licht, hoe gefascineerder hij ligt te kijken
-hoe meer gejoel en lawaai rond zich, hoe rustiger hij met wijd open ogen ligt te luisteren.
Hij heeft er de voorbije dagen dan ook een druk programma op nagehouden. Kunnen afgevinkt worden op zijn lijst:
- A eerste tuinfeest/ eerste barbecue
- B eerste dagje sightseeën in gent
- C eerste terraske aan de graslei
- D eerste keer in de internationale rayon van de grote carrefour (onder druk van z'n vader uiteraard)
- E eerste ontmoeting met een leeftijdsgenootje van 'het andere geslacht'
- F eerste versierpoging door een oudere vrouw
werden niet vastgelegd op foto:
-eerste ladies-night
-eerste lunchdate (Brasserie De Post)
-eerste dinner-date (Aperto Chiuso)
-eerste keer bijwonen van een fotoshoot op locatie
A
A vlnr: waterke (Soetmin), melkslabbetje (Verne), pintje (Matijs)
B en C. In 30° valt dat niet mee!
D (bij de pesto's)
E (enkel oog voor haar papa, maar bon)
F (lebber!)
Tot slot nog dit heuglijk nieuws:
Verne's vieze navelstomp ligt sinds 25/06 in de vuilbak! Driewerf hoezee. Nu heeft hij een schoon buikepitje zoals iedereen. Dat was reeds te zien op de foto's van gisteren maar toch een vermelding waard. Niet?
Den balkon, de boobies, de mammeloezen. Laat uw verbeelding spreken.
Matijs kijkt er graag naar, Verne lurkt er graag aan. Iedereen content ten huize De Jonghe!
Voorheen louter decoratief en recreatief, nu houden ze een kind in leven. Plots. Ingenieus systeem eigenlijk.
Van de ene dag op de andere wordt aangemaakt wat aangemaakt moet worden. In de nodige hoeveelheid en aan het nodige tempo. Op temperatuur en op smaak gebracht.
Heerlijk rustige 1op1-momenten zijn het. Het perfecte moment om aan zijn kopje te snuffelen. We genieten er allebei van.
Hier geraken was wel zo simpel niet...
Als je aan de wereld vertelt dat je zwanger bent beginnen vrouwen massaal info uit te wisselen. Gevraagd en ongevraagd, beknopt of zéééér uitgebreid. Delicate info. Soms werkelijk 'ieuw'.
Vrouwen die je goed kent, vrouwen die je nauwelijks kent...allemaal delen ze spontaan informatie ivm hun knip, aambeien, aderspatten op gekke plaatsen, bekkenbodemspieren (en gebrek daaraan), winderigheid, constipatie, trust me: de lijst is nog langer.
Op elk vies symptoom was ik voorbereid. Onnodig zo bleek achteraf. Fjoew!
Eén ding zijn ze me vergeten vertellen allemaal: dat borstvoeding geven eigenlijk niet zo simpel is in het begin. En ik maar denken dat dat zo een moeder-natuur-oerinstinct was dat helemaal vanzelf vlot zou verlopen. (Ik bemerk inderdaad enige gelijkenis met het bevallings-misverstand. Naïeve gans, I know. Voordeel hiervan is wel dat ik me over niks zorgen maak en continu ontspannen loop. Telt ook mee!)
Niks is dus minder waar! Aanhapmoeilijkheden, tepelkloven, tepel-speenverwarring, tepelhoedjes. Allemaal de revue gepasseerd. En dan heb ik het nog niet eens over lekkages, toeschietreflexen en stuwings-kanonbal-borsten. Conclusie: borstvoeding geven is een kunde, één die beide partijen onder de knie moeten krijgen. Asap liefst.
Ondertussen hebben Verne en ik het systeem wél al grondig onder de knie. Rondwandelend, liggend, in rugby-houding, al internettend, met joelende kinderen errond...Verne laat niet los en tsjokt lustig en onverstoord verder. Tettenman dus. Helemaal de papa.
Ons 14 dagen ruilrecht zijn sinds vannacht om, maar da's ok. Dik ok.
Mannen: tetten kijken op internet mag gerust via deze link. Enjoy en smile!
Onze Verne is een schoon kindjen. Dat vinden wij zelf en dat zegt ook iedereen die hem ziet.
Elke dag check ik eens of hij niet al een beetje lelijker geworden is. Of kaler.
Of toch drie en ééntje dat begonnen is...zoveel weegt onze Verne op dag 12.
Hij groeit te rap naar mijn goesting. Ik denk dat ik hem maar een beetje minder eten geef vanaf nu.
Dag 12 3,770kg
Ondertussen is Matijs vandaag voor het eerst terug gaan werken. Ouch.
Enkele vader-zoon fotootjes ter compensatie:
Corny: assorti met de pappi
Ochtendritueel
Moechemarremarremarre
(instinker, voor de betere tv-kijker)
Je zou het niet zeggen als je Verne hier zo proper ziet liggen wezen, maar het is een kleine vuilaard. Dat zal hij dan wel van zijn moeder hebben, want ik heb Matijs zelden of nooit ergens een vlek op weten maken. De freak.
Bekakt:
Een verse pamper wordt steevast binnen de 10 minuten gezegend en het fonteinpissen is ons ook al lang niet meer vreemd. Het is trouwens dringend tijd dat ik de kunst van het borstvoedingsstrontstreep-verwijderen meester, 40° met Vanish blijkt niet te volstaan.
Bekakter
De vergrotende trap (vader volschijten op het moment van de luierwissel) hebben we gisteren reeds gehad.
Bekakst
Welnu, vanochtend heeft Verne de overtreffende trap van bekakt (letterlijk) uitgetest. Oh joy! Read on:
Het concept is dat we hem 's avonds de routine 'badje-melk-bedje' aanleren, maar de kleine aap wordt elke ochtend zo volgescheten wakker dat het badje er vaak meteen bij het ontbijt aan te pas komt.
Badwater van 37° is lekker baarmoederlijk warm, dat zie je aan Verne. Hij geniet! Zijn gezichtje gaat op comateus en hij ontspant op slag al zijn ledematen. Vanochtend dus ook zijn kringspier.
Ja, kringspier ja.
Voor wie het nog niet wist: borstvoedingskakjes zijn geen drollen, er is niks consistents aan. Het is eerder een mosterd-olie-achtig papje.
Feit: Olie drijft op water.
Get the picture? Verne + mijn armen vol met gele vlokjes drek. Bovendien hebben we een tummytub en geen gewoon badje, drek tot aan de kin dus. Matijs was intussen in de tuin aan het werk. Roepen, zwaaien en iets tegen het raam keilen bleken volslagen nutteloos. Terwijl ik een plan of action stond uit te werken besloot Verne -nog steeds even heerlijk relaxed- op zijn knuistjes te zuigen. Ook dat nog!
Kak oplikken op de gezegende leeftijd van 11 dagen terwijl wij jou krampachtig in leven proberen te houden? Verne, shame on you!
Gelukkig bestaat er zoiets als inbakeren en heb ik hem 5 volle minuten van zijn vuistjes weten te scheiden, een uitdaging op zich. Wriemelgat.
Een vuile handdoek en een vers badwatertje later was het euvel verholpen. Weer veel bijgeleerd vandaag, dat wel. De cursus 'kalmblijven in crisissituaties' hoef ik al niet meer te volgen. Test glansrijk doorstaan!
Verder volslagen terzijde een kiekje van de grootouders:
Moe zijn we uiteraard niet, met al die lange nachten. Zijn wij chancards zeg!
Wil dat zeggen dat we niet mogen cocoonen? Baneentgij!
Het huis is al net ietske meer chaos dan vóór Verne, maar dat regelen we morgen wel. Vandaag kijken we met zijn drietjes 'Rango' in pyjama. Leuk!
Als om 15u de buren bellen en vragen of ze even mogen komen kijken moeten we een kwartiertje aankleedtijd vragen. *grijns* Net goed!
Daarna gaat het richting Essene ofte Matijs zijn ouders voor ballekes in tommattesaus (zo uit te spreken) met een tussenstopje bij tante José en nonkel Roger.
Verne is langs vaders kant eerste kleinkindje en een erg graag geziene attractie ! Fotootjes op de koelkast en de buurvrouw+ champagne staan paraat bij onze aankomst.
Ziehier het gepronk van Omie en Opa:
Opa
Omie
Verne klaar om bij Witzenmann (werk opa) aan de slag te gaan. Zie buizeke in zijn hand.
Meter Amelia met nieuwe hippe haarsnit en brede smile!
Mijlpaal 1: eerste nachtje doorgeslapen.
Van 00u30 tot 7u heeft Verneke geslapen. Please laat dit een omen zijn en geen toeval!
Ervoor heeft hij zich werkelijk lam gezopen met een lange heerlijke nacht als gevolg. Goed systeem!
Mijlpaal 2: eerste feestje!
En wel meteen een trouwfeest! Proficiat aan Jan, Heleen en Jaspertje! Zie ze glunderen.
Proficiat ook aan Verneke die op het feest voor het eerst náást zijn pamper gescheten heeft. Mijlpaal 2b als het ware.
Mijlpaal 3: eerste fast-food maaltijd.
Een hongerke kan overal de kop opsteken, zeker na al dat feestvieren. Voor 'ne pita na den uitgank' is het nog wat vroeg, een melksken in de auto kan dan weer wel. Ziehier:
Matijs was een avondje op stap, Verne sliep en ik had honger...
Perfecte moment voor een pasta carbonaratje dacht ik zo. We hadden nog twee eiwitjes staan van iets anders (geen idee meer wat maar het zal wel lekker geweest zijn) en door de carbonara had ik er dus 3. Carbonara én chocolademousse dan maar want weggooien zou zonde zijn.
Pasta koken, spekjes/sjalotjes bakken, eiwit kloppen, chocolade smelten boven het pastawater en alvast een afwaswaterke laten lopen. Easy!
This is where Verne comes in. Verne mét honger!
Resultaat:
-Afgewerkte maar koude pasta carbonara
-Chocolade terug opgesteven en helft al onder het eiwit gemengd (=chocoladeprut ipv mousse)
-Koud bruin afwaswater en een ravage in de keuken
Fotootje trekken kon er nét niet meer bij.
Tegen de tijd dat Matijs terug thuis kwam was de chaos herordend. De chocoladeprut by night ging er bij hem alvast goed in.
Al één week. We zijn al een volle week ouders. Het is voorbij gevlogen, veel te snel.
Nog maar één week. We zijn nog maar één week ouders. En we zijn het al zo goed gewoon!
We zijn zo gelukkig met zijn drietjes samen. Voor je het weet is er een hele week voorbij en heb je nog niet eens bedacht hoe gelukkig je wel bent. Nóg gelukkiger dan de week ervoor.
Na een drukke dag gisteren vandaag een lazy dagje thuis luilekkeren...
We zijn supergoed uitgeslapen aangezien Verne besloten heeft te drinken om 00u, 04u en 09.30u! Droombaby! Nu hopen dat het geen éénmalig toeval was maar blijft duren.
Papa verzorgt vandaag mijn blootje, mama mijn outfit (sokjes én tutlapje niet toevallig assorti).
Was de hemel maar zou blauw als mijn truitje...
Vanavond zijn het aapje en ik voor het eerst alleen thuis...Matijs gaat mannendingen doen met Björn. Verne: prepare voor je eerste zoen-met-pintjesgeur!
Ondertussen doen Verne en ik wel moeder-kind dingen. Zoals daar zijn...het wereldrecord knuffelen of aan elkaar snuffelen verbeteren. Bijvoorbeeld...
En een badje pakken. Heerlijk! Een gewoon normaal languit-badje, want die opgekrulde badjes in de ziekenhuisdouche waren toch niet dát.
De eerste dag en nacht thuis zijn goed verlopen! Zo goed dat we besluiten op uitstap te gaan.
Erkend en aangegeven mag Verne zichzelf nu Belg noemen.
Daarna volgt een eerste stadswandeling in de koets (leve kasseien!) en een eerste keer op café. Enfin soit, de Brooderie bij Wannes en Hilde is meer een eethuisje maar het was gezellig!
Ik ben klein in vergelijking met een Lavazza-kopje!
Bij gebrek aan echte wannes dan maar het substituut...
Dan een shopke gedaan, op bezoek bij grootmoe/grootva en oom Ewout (mijn peter), en tot slot Vernes eerste keer in De Makro. Zijn vader kennende zal het kind daar nog wel vaker mee naartoe mogen!
We waren er beiden klaar voor en met de 9uren lamp achter de rug mochten we het ziekenhuis toch nog woensdag verlaten. Jippie, buitenlucht!
Ik zou het Matijs niet aandoen mij over de drempel te moeten dragen maar Verne...dat lukt nog. Bij deze de officiële intrede van 'het Verneken' in onze stulp op beeld vastgelegd!
Right. Nu begint het pas. Eerst een tukje en dan zien we wel weer verder hoe we dat gaan organiseren.
Geeuw. Op dat vlak beginnen we alvast al op ouders te lijken!
Bezoek!
Groot/klein. Luid/ stil. Vroeg/laat. Aan allemaal hebben we glunderend ons gebroed getoond. Genieten!
Meest gehoord:
-Schoon kind (bevestigen)
-Grote handen (absoluut opnieuw bevestigen)
-Zo bruin al! (Ontkennen: neen, das geel en dat heet icterus)
-Geniet er maar van (vaneigens!)
-Zo klein...hij gaat zo rap groeien! (doen alsof je dat niet gehoord hebt)
Basis benodigdheden voor al dat volk:
Ne vent, best enen die wat praktisch aangelegd is.
Een proper kot.
Verder best ook nog:
-een baby
-stoelen
-drank
-doopsuiker (en eraan denken om het mee te geven)
Verneke stelt het intussen goed! Er zijn een paar wolkjes verschenen aan onze heldere hemel maar die zijn allemaal uitgeklaard! Er wordt goed gedronken en geslapen, Vernes hartje blijkt dan toch ok en voor zijn geelzucht bestaat er ook een eenvoudige oplossing:
The Bilicrystal IV.2by Medistime. Aanbevolen op 29° en 9uur lang.
Het Eyemax2 maskertje krijgt u er tijdelijk gatis bij. Enjoy!
UIteindelijk blijven we nog een dagje langer op hotel, dat brengt de teller op 8. Gelukkig heeft moeder de vrouw genoeg proper onderbroeken voorzien!
