Mag het efkes melig?
Vader-en-zoon-momenten...ik ben er fan van!
Als je een eerste kindje maakt met een man is het toch een beetje een sprong in het onbekende vind ik. Wat voor vader zal hij zijn voor zijn kindjes? Je hebt er wel een beetje een idee van natuurlijk, maar voor hetzelfde geld praat hij er alleen bobo-boeboe-tata-taal tegen. Yikes! (Een hond is gewoon een hond volgens mij, geen boeboe.)
Ik heb daar op voorhand compleet niet bij stilgestaan omdat ik er wel vertrouwen in had, maar de verwachtingen worden zwaar overtroffen! Soms kom ik beneden of bekijk/beluister ik hen een poosje en dan flitst het door mijn hoofd: "Ziet dat. Allez jong, die doet da góe!"
Matijs was vanaf dag één een papa die het precies al een keer gedaan had. In zijn houdingen en kleine handelingen zag ik dat gewoon. Switch, knop aan!
Hij was zelfs beter in het Verne-doen-aanhappen (lees: het correct tepel-in-de-mond-proppen) dan ik. Dat kon soms enkele minuutjes duren voor het lukte de eerste dagen, en als Matijs er zich dan mee moeide...floep, en Verne was vertrokken. :)
Nog steeds ontpopt hij zich elke dag een beetje meer als een FILF (Father I Like to *bliep*). Verne wordt perfect gepakt, gezakt, gekleed en gevoed afgezet en opgehaald van de crèche. Hij wordt met zachtheid en zorg omkleed (niet raprap-roefroef zoals bij mij), krijgt de breedste grijns, de dikste knuffel en de liefste babbel.
Rustige vader = rustig zoontje!?
En dan ben ik trots natuurlijk.
Het is een beetje een "kijk-ons-eens-gelukkig-zijn" blogpostje aan het worden, ik weet het. Maar ja! Zie nu zelf op de fotootjes hieronder...En ik beloof plechtig, binnenkort zal ik het nog eens gewoon ouwerwets over borsten of kaka hebben. Ook leuk!
Om bijkomend nog wat tegengewicht te geven: Matijs hangt vaak zijn onderbroek half over de rand van de wasmand ipv het er gewoon in te gooien. Ik zeg daar niks van natuurlijk, maar ik versta dat niet. Zo zie je maar, hij is niet perfect!
Ieder zijn talent, kadreren en scherpstellen zijn daar bij mij niet bij.
Ik ben dus ook niet perfect. Blijkbaar. Tiens!
6 opmerkingen:
Hey Soetmin,
grappig hoe ik jullie Verneblog blijf volgen terwijl ik je eigenlijk toch alleen van jaren terug ken. Maar... ik ben gewoon verslaafd geraakt, aaargh! Vaak hilarisch, ook wel ontroerend of gewoon heerlijk banaal - I beg your pardon - vlot als een trein op vaart, I love it! Groetjes, Stefanie
Hi Stefanie,
leuk dat je fan bent! Blogverslaafd zijn...ik ken het! Ikzelf ga zelf momenteel helemaal op in blogs als iambaker, cococupcakes en consoorten.
Lees dus vooral gezellig verder!
groeten!
Dag Soetmin
ik doe nog een poging om een reactie te plaatsen en hoop dat het deze keer wel lukt.
Het is ontroerend om te lezen hoe goed Matijs het doet als papa en dat heb ik zelf ook al gezien, het zit hem echt in de genen denk ik.
Ongelooflijk ook waar je de tijd en de creativiteit vandaan haalt om zulke mooie koekjes en taarten te bakken ... nou ja dat zal dan ook wel in jouw genen duidelijk zitten.
Leuk om het allemaal te mogen mee volgen, ik ben fan!
gr Tante Griet
Nav een gesprek tussen pot en pint blijkt dat je met mij nog wel best geluk hebt... anderen hun onderbroeken geràken gewoon niet tot in de wasmand en blijven ergens naast het bed slingeren, nietwaar Meneer Verspurten?! :-)
Groetjes van je kapoen,
Matijs
Onderbroeken naast het bed? Hmmm. Dat wil dan waarschijnlijk zeggen dat ie om één of andere duistere reden zijn onderbroek heeft moeten uit doen IN bed? Dat zijn verzachtende omstandigheden...in dat geval mag het jouwe ook gewoon op de grond slingeren zen. Kzal kik het erna wel oprapen zen! Voor wat hoort wat he. *grijns*
Matijs is een echte PePe (perfecte papa) vinden wij.
En dankzij het recept van Omi Regine ben ik nu ook een perfecte kweepeergeleimaakster.
Een reactie posten