dinsdag 14 februari 2012

Me versus the industry.



















De aardappelen waren op vandaag. Te laat gemerkt... Groentenpap op basis van rijst dan maar?

Naar de winkel trekken om verse patotters had ook een optie geweest ware het niet dat het al half twaalf was, ik nog in pyjama liep en Verne (half ziek/ half lastig vandaag) net vijf minuutjes vrolijk zat te spelen. Did not want to mess with that!
De perfecte gelegenheid  om het flashy oranje babycook-rijstmandje eens uit de kast en nog ongeopende verpakking te halen! Ik beken: bovenaan rechts in onze keuken is er een hele kastplank vol spullen die nog niet eerder zijn mogen komen buitenspelen. Elk om beurt jongens!

Soit, terug naar de hartige rijstpap. Rijst koken gaat wonderwel in dat mandje, zelfs een portie voor twee man kan je er in een handomdraai in beetgaar toveren. No more spikkels op de bodem van onze kookpotten voortaan! Ha! De volgende stap, rijst mixen, leverde meer problemen op. Er blijven altijd korrels in de pap zitten en het geheel wordt eigenlijk vrij lijmachtig en elastisch. Ook smaakgewijs was mijn brouwsel 'gene vetten', pure smaak van koolhydraten. Alsof je maizena opgelost in water zou zitten opeten.
Mijn oplossing: een extra dosis lekker vers gestoomde boontjes toevoegen. Het pijnlijke eindresultaat: een nu dubbel zo grote portie miserie. Ruim genoeg voor twee dagen.

Verne, kleine veelvraat als hij is, heeft nog nooit iets van eten geweigerd. Niks. Ten bewijze: hij heeft al limoen en zure beertjes geproefd en goedgekeurd. Zelfs dit potje prut verorberde hij met veel smaak.
De creatie van vandaag daarentegen...wurgen deed hij! Lippen stijf op elkaar bij het aanbieden van de tweede hap. Werkelijk nooit eerder gezien.
Het enige dat ik kon denken op dat moment: zo zonde van die goede boontjes! (Don't we all turn into our mothers sooner or later?)

En zo geschiedde...Olvarit-Soetmin:  ééntje-nul.


3 opmerkingen:

peterEwout zei

een oránje rijstmandje?!
geen wonder dat Verne die bucht niet belieft :)

Unknown zei

Excuseer hoor, maar Verne is errug kleurbewust en gaat ook altijd zonder pardon akkoord met zijn moedertje. Dus ook op vlak van oranje gebruiksvoorwerpen.
De alternatieven (greige en pisctachegroen) pasten wel beter bij de eindkleur van de pap, maar passen compleet niet bij ons interieur noch levensvisie.

grootmoe zei

o tempera o mores!ik heb voor het eerst in mijn leven een doorgescheurde jaszak -waarvan ik nota bene al lang wist dat ie ging doorscheuren- raprap opgelapt met enkele nietjes. vaak beproefde techniek van Soetmin... don't we all turn into our daughters one day. soetmin- moeke: 1-0

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...