Een week geleden had Verne niet eens een korte broek. Enfin ik lieg, één schoon geelke maar niks om mee naar de crèche te gaan. Dat losten ze daar zo op:
Het kind met de uitgebreidste kleerkast in heel Asper dat een gat in zijn garderobe heeft?
Kan niet zijn!
Daar heb ik snel een mouw (of broekspijp) aan moeten passen natuurlijk. Eéntje gekocht en twee verse shortjes genaaid et voilà, Verne is zomerklaar!
Maar nu blijkt de zomer alweer voorbij!? I am not amused!
Verne ook niet. Het blijkt een echte buitenspeler...hoe vuiler hoe liever.
En voor Matijs en mij geldt: hoe vuiler het kind hoe trotser ons hart!
Tot slot nog twee fotootjes van Verne zijn leeftijdsgenoten slash maatjes in de crèche, al zijn ze wel al van een poos geleden.
Achterop geraken met de was...dat kent iedereen wel zeker?
Alleen zie ik er mij geen beginnen aan, wat het probleem enkel erger maakt. Dus vliegen een bereidwillige Matijs en ik op zo'n momenten samen in een plooi-frenzy die de achterstand snel inhaalt.
Maar waar laat je je broekspijphangende baby op zo'n moment?
Achter de laptop voor een filmpje heeft even gewerkt. Idem met een tekening maken en een koekje oppeuzelen. Uiteindelijk bleek de efficiëntste plek...de wasmand! Mooi in ons zicht en Verne was eeuwen zoet met sokken van tussen zijn benen vissen en weggooien. Iedereen content!
Blijkbaar is het sis-klimop vandaag, oftewel OLH Hemelvaart in het Gentsch. Dat moet ik dan van Matijs te horen krijgen terwijl ik de Gentse ben en hij de overloper. Wijsneus!
Soit, voor mij is het vooral Muidefeesten-dag, en de eerste keer dat IK daar met een buggy en een vuile baby kan lopen paraderen. Jeej!
Na menig jaar ge-"wanneer ga ik hier mogen..." heb ik mijn antwoord gevonden: "Awel, vandaag!".
Het is gek hoe mijn frank nog regelmatig eens valt op een onbewaakt moment.
Ik hou daarvan.
Ik dwaal af...terug naar de orde van de dag.
Na een bezoekje aan Grootmoeder en een uitgebreid onderzoek van haar schoenen en pannenlade was het tijd voor een spelletje met papa (soms ook wel eens liefdevol poepseltje genaamd). Onderstaand filmpje leert ons dat:
Verne extreem graag kiekeboespelletjes speelt. All day long. ..."Preute, 't is uw beurt!"
Verne al goed kan faken/ zich overdreven dramatisch kan uitdrukken, you choose. Hij laat zich bij elke "kiekeboe" wild achteruit vallen alsof hij kweetnie hoe hard schrikt en occasioneel rolt hij ook nog een paar keer verder voor hij tot stilstand komt. Beetje erover enfin.
Spelen doe je bij voorkeur met een half roze handspiegeltje in de hand. Verlies je het, staak dan meteen je spel om het pas te hervatten als het ding terug stevig in je pol zit geklemd. Gay much?
Daarna dus de Muidefeesten (fotootjes volgen nog wel) en een Turkse mezzeschotel om af te sluiten.
Dat was geleden van toen. Toevallig ook al een dag dat we eerst bij Grootmoeder passeerden.
Handig zo'n blog!
Na het strooien van aardig wat gazonmest blijkt toch maar weer dat het gras ferm begint te groeien(herinner u dit grasprobleem, plaag 3). Ferm groeien = ferm maaien, en dat is meteen ook iets nieuws in het leven van Verne. Hij loopt maar wàt graag mee rijtjes naast de grasmachine (een mooie GROENE Viking, de groentrend zet zich verder....).
Gazon gemaaid...en droog weer wil zeggen dat er nog eventjes buiten kan geoefend worden...ziehier:
Het is intussen eventjes geleden maar wie zich dit blogpostje nog herinnert en vroeg om het eindresultaat te mogen zien...Taraaaaa!
Zita en Loesje lopen er al een weekje in rond. Zie ze blinken!
Beetje groot nog, maar 'op de groei' is nooit slecht.
Zita en Loesje kwamen bij mij op bezoek in het ziekenhuis en het zien van mijn negligeetje deed hen ook goesting krijgen.
Prima excuus voor mij om eens in de meisjes-parafernalia te mogen duiken na al dat jongensgerief!
Zita vindt het kleedje alvast mooi genoeg om ermee in het openbaar te verschijnen zoals je ziet...maar of ze lekker warm had??
Je weet op voorhand dat het zo zal zijn en toch overvalt het je.
Waar is dat babytje naartoe?
Dat onschuldig babytje dat hoge kreetjes uitsloeg, kleine kakjes legde in even kleine pampertjes en altijd te vinden was voor een overdagdutje?
Antwoord: omgeruild voor een vinnig varken.
Eén dat voluit brabbelt, pampers bij de vleet verslijt, dutjes weigert en laat merken dat confituur hem minder aanstaat dat smeerkaas.
En zeggen dat het alleen nog maar zal verergeren, dat groeien.
Ho, stop, halt!
Vanaf nu krijgt hij geen eten meer.
