Geen koers vandaag

Het plan zat goed ineen...onze eerste pasen met 4 zou een gele dag worden.

De twee jongens in dezelfde gele look, mama in gele outfit en zelfs papa wou (een beetje) meedoen.

Zolang hij maar naar de koers mocht kijken vond hij alles prima.

 

Njet.

Het is eerder een rode dag geworden: rode traanoogjes bij meerdere gezinsleden, rode keel en kaakskes bij Verne en rode oortjes van het angstzweet...bij Verne én bij ons.

 

Het liep zo...Verne was een nachtje gaan slapen bij Omie en Opa, dat vindt hij heerlijk.

Maar Omie belde om 11u. Dat Verne hangerig was en een dik oortje aan het krijgen was. Tegen dat wij om 12u30 op het appel waren was er van een hals geen sprake meer. Zijn hele linkeraangezichtje was dik en zijn "hallo mama, hallo papa" die anders zo eufoor klinkt was fletser dan flets.

Schrikken! Recht naar spoed dus.

Ondanks zijn vaccin dachten we aan bof en dat is uitzieken maar eens in het ziekenhuis werd er stevig gefronst. Verne had inmiddels hoge koorts en was duidelijk heel plots goed ziek.

Bovendien heeft Verne werkelijk afgrijselijk panische angst van dokters dus temperatuur nemen, keeltje/oortjes kijken en stethoscopen zijn voor hem (en ons en het ziekenhuispersoneel) een nachtmerrie.

Bloedafname en CT-scan zij eenvoudig aangevinkt op een blad, het echte werk was...nu ja...erg.

Bij een kindje is een buisje bloed vullen blijkbaar en druppelsgewijs werkje. Vijf buisjes vullen bij een hysterisch kind is dan algauw een werk van 20 minuten voor 4 man. Ik ben erbovenop gaan liggen om hem te helpen kalmeren en troosten. Dat hielp een heel klein beetje.

Papa was ook helemaal van de kaart maar moest het stellen met een zoentje en een knipoog.

Dat hielp ook een heel klein beetje, denk ik.

Daarna met zijn twee in de CT (dat rijmt) op zoek naar wat daar zo snel opzwelt en zo plots voor hoge koorts zorgt.

 

Akelige bloedwaarden en een fikse ontsteking in de hals...zo bleek.

Dank zij de erg snelle reactie van Omie is er voorlopig nog geen sprake van een abces en dat bespaart de kleine Verne een operatie en mogelijks prominent litteken. Hopen dat dat zo blijft!

De bloedwaarden...they had us thinking the unthinkable...maar blijkbaar mogen we daar toch opgelucht ademhalen. Dat maakt alles goed.

 

Voorlopig minimum 3 dagen opname is het verdict, en met een borstvoedende mama betekent dat samen met papa op de kamer slapen.

Duimen dat het niet evolueert naar een abces dus (want dat betekent sowieso operatie) en hopen dat de bloedwaarden braaf dalen naar aanvaardbare niveau's.

Zucht.

 

Wel toepasselijk van Verne om uitgerekend op pasen er uit te zien als paasei.

Alleen jammer dat hij de gele kleertjes nooit geeft aangehad.

 

 

As for Jaspertje...chance dat die vorige week heeft leren flesjesdrinken...dat kwam vandaag nogal van pas!