Schitterend woord.
Vroeger dacht ik daarbij meteen aan de verslavende tijdschriftjes die we op school kregen.
Heerlijk vond ik ze.
Nu denk ik aan mijn zoontjes.
Ze spelen zó graag buiten, allebei!
Elke avond na het werk lijkt het een beetje vakantie.
Zoontjes. Nog zo'n woord.
Ik heb dat vandaag luidop tegen iemand gezegd.
"Oui, j'ai deux fils" hoorde ik uit mijn eigen mond komen en ik dacht er spontaan bij 'begot, het is nog waar ook!'.
Dat kan gek klinken, maar soms heb ik nog een 'pinch-myself-moment'. Alsof ik van de éne dag op de andere ineens een deftig mens met twee zonen, een huishouden en een spaarrekening ben geworden.
Ik herinner mij de tijd ervoor nog zo goed, het zal wel daaraan gelegen zijn zeker?
Fototijd!
Er hoeft niet altijd geleuterd te worden.
 |
| Verne probeert boos te kijken. |
 |
| Verne kijkt blij. Dat moet geheid met open mond en tong. |
 |
| Blondie/ baldie. Een beetje van beiden. |
 |
| Wenkbrauwtjes die overuren draaien. |
 |
| Mijn dikbilkotletje. |
2 opmerkingen:
Zo herkenbaar. Kindjes, een huishouden, en alles wat erbij hoort, is voor mij nog steeds iets voor "grote" mensen. Tot ik me ineens realiseer dat ik daar ondertussen ook bij hoor, met de 2 zoontjes, een man en een huis... :-/
Wat een knappe kerels! En amai, Jasper staat al flink op zijn beentjes!
Later als ik groot ben ga ik.....
Dat gaat niet meer op he. Later is nu!
Een reactie posten