Soms probeer ik mijn kindjes te bekijken door de ogen van ieder ander mens.
Dan probeer ik gewoon een random kind te zien.
Een schoontjen, een braafken, een wild geval...eender wat.
Maar wel doodgewoon een kind, eentje in de lange rij.
Dat lukt dus niet.
Ik zie enkel superlatieven.
Ik ben verslaafd.
Verliefd.
Betoverd.
Snot, kak, kots, drama, slapeloze nachten.
Who cares?
Zie nu!
8 opmerkingen:
Het zijn dan ook wel 2 cutie-pies hé...
Toch onvoorstelbaar hoe graag je hen kunt zien... Zelfs na een slapeloze nacht is 1 glimlach genoeg om je te doen smelten! Als ik zo eens rondkijk rondom mij, denk ik regelmatig "wat hebben wij toch geluk, 2 zo'n schone, lieve, schattige kindjes"... Ongetwijfeld een gekleurde en niet zo objectieve mening, maar voor mij toch de waarheid! ;-)
Zou iedereen dat nu hebben, of alleen zij die talent hebben voor verliefdheid? ;-)
AAAV
Ik ben ook dodelijk verliefd. Ik heb gisteren zeker een half uur van de dag doorgebracht met staren naar foto's. Niets aan te doen. We hebben mama-ogen.
Helaas heeft niet iedereen dat, want dan zou de wereld er toch veel beter uitzien dan nu het geval is... We're the lucky ones!
*smelt*
ook al vind ik mijn mannetje het schoonste ter wereld, die twee van u zijn toch ook enorm mooi!!!!!!
maar dat kan ook niet anders, met zo'n knappe ma die je bent :-)
nee dat lukt mij ook niet, en wat een prachtige foto's van je oogappels.
Eigen kind schoon kind hé! Maar jouw kindjes zijn echt toch wel echt ubercute!!!! x
Ik beken. Helemaal smoor op dat kleine grut van me. En ooo... wat zijn die van jou cute!
Herkenbaar. Maar dan worden ze groter. En blader je door de babyfoto's en denk je: Goh, L had toch écht wel een groot hoofd. (en leek eigenlijk een beetje op JL Dehaene toen ze 8 maanden was)....
Een reactie posten