Stropke

Verne is multilinguïst.

Jasper zal aan deze blogpost niet kunnen deelnemen om evidente reden, hij is nog maar begonnen aan het verwerven van taal 1.

Maar Verne heeft dus verschillende repertoria, en afhankelijk van de omgeving en context spreekt hij een andere taal.

 

Hij ziet het zo:

Tegen televisie, Ipads en computers spreek je Engels.

Tegen regulier speelgoed Nederlands, maar tegen merchandising uiteraard ook Engels.

Een doodgewone rode trein wordt rode trein genoemd, maar een rode trein uit het Thomas&Friends gamma is een 'wed twain' en een blauwe driehoek wordt dan consequent 'blue twiangle'. Ah, ja.

Een spin buiten in de tuin is een spinnetje, maar op de televisie zijn het allemaal 'Isty bisty spidews'.

De alfabetletters in magneetvorm op onze koelkast worden bij wijlen toegezongen met het ABC-lied 'ha-i-jee-ka', maar youtube-letters worden 'ache aai jeey keey' en 'double u vee'.

Tja.

Kind van zijn tijd.

Zijn vocabulaire is vrij groot al, groter dan we zelf beseffen...allemaal danzij schermkijken

 

 

Tweetalig dus. Maar er is een derde kaper op de kust.

De titel verraadt dewelke.

Tegen grootouders en vreemdelingen spreekt Verne gewoon mooi 'Algemeen Nederlands', maar hoe taalvaardiger hij wordt en zeker sinds hij naar school gaat spreekt hij tegen vriendjes en tegen ons thuis meer en meer in dialect.

En dan bedoel ik dingen als: allez jongske, eetn/speeln/loopn in plaats van de gewone -en werkwoordsvorm, 'ze' na elke zin (ik ga nu buite speeln ze, da mag nie ze), sechhh (verontwaardiging), eeej (aanspreking) en consoorten.

Nu ja, ikzelf hou ook wel van wat sappig Gents, maar tegen de kinderen spreek ik perfect Nederlands. Dat gaat instinctief eigenlijk, kind van mijn eigen opvoeding. Dus ik krijg er een mini-beetje grijs haar van, van dat dialect. Dat geef ik toe.

Laat ons starten met de basis, denk ik dan.

Word eerst maar de norm gewoon voor je gaat afwijken, er is nog tijd genoeg om bergaf te gaan.

Dus ik corrigeer tot in den treure: hoor in plaats van ze, hé mama in plaats van eej, eten/spelen/lopen,...

Was ik het kind, ik werkte inmiddels op mijn eigen zenuwen.

Tough luck.

Het hoort erbij.

Hij laat mij vooralsnog braaf doen.

Also: Als hij komt paaien om iets lekkers spreekt het jong trouwens wél perfect Nederlands.

How strange!

 

Eeej mama, ik ga een eitjen eetn ze!

Als kleine Jasper de fiets steelt (en dat gebeurt vaak) krijgen we geheid een: Sechhh, Jaspeuurr! Allez jongske. Da is mijn fiets ze!